liście

[Gość]

ciężkie od nabrzmiałej wilgoci
spoczęły w kącie zapomnienia
te niezdecydowane jeszcze
wiszą z upartą poprawnoscią
na przekór logice sezonów
wschodni wiatr wzbudził niepokoje
w pogodny dzień bez uprzedzenia
zwątpienie napędziło chmury
za chwilę sypnie białym śniegiem
na zmęczone oczekiwanie

w jesieni zaczniemy od nowa

[Biała Lokomotywa]

Eugi, fajne:) Bardzo mi się podoba, szczególnie
wiszą z upartą poprawnoscią
na przekór logice sezonów
Pozdrawiam serdecznie:)

[Ela_Ale]

Zadziwiona jestem znowu. Teraz ten wiersz wysunął się na czoło tych 'naj...'. Te same wersy, co Lokomotywę, zatrzymały i mnie. Może trochę gorszych emocji głaszcze Muzę? Uściski. E.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Loki za miły komentarz, cieszę się, że się podoba znawcy. Pozdrawiam serdecznie. Eugi.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Łatwiej zatrzymać lokomotywę niż zadziwić Elę Ale i ugłaskać Muzę. Stymulujący komentarz, aby w żadnym przypadku nie ustawać... Pozdrowienia. Eugi.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

...myslisz Alicjo, że lepiej jest wyjść naprzeciw? Gdyby było możliwe, zacząłbym bez wahania od nowa. Pozdrawiam Cię.

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

...myslisz Alicjo, że lepiej jest wyjść naprzeciw? Gdyby było możliwe, zacząłbym bez wahania od nowa. Pozdrawiam Cię.


Myślę Eugi, że Carlos Ruiz Zafón ma rację, gdy mówi: Od czekania dusza rdzewiej.
;)


Zafon to już trochę 'zwietrzały' nudziarz. Czekanie dodaje barw, smaków i temperatury. Nawet najmniejszym cząstkom.Dusza rdzewieć nie może, bo ulotna i jest gdzie chce, poza czasem. Przepraszam, że wciskam się w dyskusję niewątpliwie bardziej światłych ode mnie. Pozdrawiam. E.

[Ran_Gis]

... podczytując 'wymianę' Koksów można zebrać na cały wiersz - tak zrobię.

pozdr. gorąco... - Ran

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Masz rację Ran, na forum nie rdzewieje się przez oczekiwanie. Carlos Ruiz Zafón napisał też tak: ... każda książka ma duszę. Dusza tego, kto ją napisał i dusze tych, którzy ją czytali, żyły i marzyły razem z nim... Wiersz to jeszcze nie książka, ale przez analogię, wbrew pozorom, jestesmy solidarni w naszych marzeniach. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie wszystkich, którzy czytali. Eugi.