Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Niebiosa


Rekomendowane odpowiedzi

niebiosa tkają się smutkami
co prawdę mówią płaszczem chmur
odnajduj drogę pod liściami
kalectwo poznaj cegieł swych
i wmuruj je we własne serce
a potem dłonią czytaj mur

wokoło szumi gaj rozstania
i obraz jak chorągiew dni
rozpakuj dno swe kamieniste
i oczy włóż w nie swoje szkliste
i pośród płaszcza swoich chmur
łzy zawsze w pomnik kładź jak glinę
bo jako kamień łez węgielny
na każdy szept i każdą ciszę

niebiosa schodzą w głąb kamienic

łzy swoje połóż - cień pomników
co jeszcze nie są z wulkanami
zakrzepłe ale spraw by twoje
pomniki łez nie krzepły w nich

(dnia 1 listopada...)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...