Zgłoś

@Robert Witold Gorzkowski Emocję okiełznać słowem, bywa trudne. Tu,  udało się.  Pozdrawiam. 

@Dagna Po prostu,  w zgodzie z naturą. Dziękuję za komentarz, pozdrawiam. 

@Wędrowiec.1984 ach Paryż po rozbiorach i powstaniach naturalne miejsce osiedlenia się rodaków z bogatą przeszłością patriotyczną. W Rzymie już tak bogato nie było.

@Robert Witold Gorzkowski Można było na różne sposoby spotykać się z elitą Wielkiej Emigracji: Zapisanie się do Hotelu Lambert (Czartoryski); Zajmowanie się grą na giełdzie i cygarami (Słowacki); Wstąpienie do sekty Towiańskiego (Mickiewicz, Słowacki); Bycie znajomym Krasińskiego (Słowacki); W ogóle bycie znajomym osób, które nasi poeci odwiedzali, czyli Platerów, Januszkiewiczów, Chopina. Dużo było możliwości.    PS: Nie wiem natomiast, czy w realiach i zwyczajach polskiej elity emigracyjnej XIX wieku, można było od tak, przysiąść się do kogokolwiek w restauracji. Czy nie byłby to aby wyraz złego smaku. Tutaj się nie orientuję, niemniej jednak, jeśli o restauracje chodzi, pamiętam, jak w liście do matki, Słowacki zachwycał się menu, jednego z takich przybytków.  

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Znam to uczucie bardzo dobrze.  

@Łukasz Jasiński i teraz mi to nie wyjdzie z głowy, też bym zjadła... a mam tylko kanapkę z Żabki i wodę, zazdroszczę ;)