Czekanie

[Bronisław Jaśmin]

Gdy czekasz aż poczujesz chwil okrutnych powiew,
Nie czekaj, nad kominkiem mijają godziny.
Za oknem żywy płomień w oknach jak w snach kobiet,
Lub taki który w oczach jest jak kształt z wikliny.

Lub taki który w oczach twoich się zapala,
Gdy ujrzy swój pokrewny w przestrzeni sędziwej.
Przygarnij ten widziany kobietom z kolana,
I przeczyść swe łuczywo, przygotuj oliwę.

Za oknem jeszcze sterczy twarz ku niebu chyląc.
Żar strzela a spokojem łagodnym obłoki,
Go studzą rychło kiedy będzie w tobie - żyjąc;
Czekałeś, ktoś podążył w twoją stronę z cienia,-

Na ciebie czekające - usypiasz wyroki.