klucz

[janusz_pyzinski]

z logarytmów wczoraj wyłaniają się mleczne drogi na pastwiska
ślad chromego psa obsikującego kosmos i majowa kapliczka
ukwiecona śpiewem pączkującej sosny tam na podobieństwo tęsknoty
z piasków wyrzeźbiłem krzyż rozstajów i głębi arki przymierza z ziemią
siódmy raj zdobyty lemieszem tropionym przez słońce jak zając

tam zapisałem pamiętniki czasem pierwszych miłości i rozstań
widziałem śmierć biedronki w wieku dwóch kropek i nauczyłem się
pić deszcz i jeść sól z nieba lipcowego ganku kiedy skowronek
malował wieś drgającym potokiem pogodzie na przekór

w jesiennym zielniku zasuszałem tęczę przytulałem do piersi milczeniem
na ciemnych i długich rzęsach zimy układałem jaśmin pachniało latem
podrapanych kolan dziś choć klucz wciąż ciepły jak kot nie pasuje
do żadnych z tamtych drzwi boję się żeby go nie zgubić

[Dorota_Jabłońska]

Poeto - kolorysto, czerpiesz z całej palety! :)
pozdrawiam :)

[Leokadia_Koryncka]

Pięknie machasz pędzlem:)
A klucza strzeż, pomimo...

Pozdrawiam. L.

[Stefan_Rewiński]

Ładnie.

[Agata_Lebek]

Najbardziej podobają mi się podrapane kolana, tropienie słońca jak zając, pies, biedronka i jaśmin :))