Dubiecka jesień

[Joanna_Janina]

jesienne słońce lekko ogrzewa złociste liście
wiatr je na gałęzi kołysze i tuli do snu
znużone opadają zasypiając w stercie ściółki
nie umierają zupełnie
już wkrótce zaczną współtworzyć nowe istnienie
bo w przyrodzie wszystko znajduje głęboki sens

nawet człowiek potrafi się odrodzić
jeśli nie w tym to w przyszłym życiu

[Zdzisław_Chciwiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

...metaforyczne to, ale sensowne i prawdziwe ....pozdro :))) Z

[Joanna_Janina]

Dziękuję serdecznie Zdzisławie za przeczytanie i za "sensowne".
Cieplutko pozdrawiam :)

Janina