Hipokryzja

[Bronisław Jaśmin]

Te lśnienia które rankiem wrócą bez pytania,
Przedmioty niech opłyną szeptem swym kierując.
Lecz są pułapem marzeń dla dni słońc składania,
Bo dzień lśnień w nas nie zazna nawet nagość prując.

A potem przedmiotami w lśnieniach co na prawdę,
Hodują się pod grzywą srebrną gwiazd ślepoty,
Dzień znów zaczniemy trzymać lecz to on nas kradnie,
By wyrwać z nas dni inne - czemu? jego loty

Nie mogą się napotkać z dniami co przetrwały:
I jego ciężki żywot, jego martwe ciało.
Bo każdy dzień światełkiem świecąc w nowe skały,
Tak bardzo marzy lśnieniem o tych [...] co nie miało.