Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Słowa

Bronisław Jaśmin
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bronisław Jaśmin

Bronisław Jaśmin

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dawniej milczałem nad grobowcem stojąc
Słów swych poznania - niosąc blask paniczny,
Co pieczętował smutek bezgraniczny;
Przy tobie ślad słów krzyżem żalu kojąc.

We mgłach gdzieś czasu ból swój z nich wydarłem,
Iż tracę słowa już z ust powiedziane.
Wiatr - Cię, wziąć dłoń z ust, co ją w łów słów starłem;
Dałem im wolność - serca odbierane.

Bez przodków innym nadawałem słowom,
Szumność liściastą co do serc wpadała,
I zerwanymi liśćmi wyrywała
Zdrój słów, co nigdy drzewa nie był mową.

Jednak rzewnością słowa me nie były,
Wcielając pustkę swą nie w moje rany.
Bo w twarzy mojej szczelnie dym swój kryły;
W mózgu mym świt mój nie był w nich mi dany...

sierpień 2010

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • lena2_
      Półszeptem

      Przez lena2_ · Opublikowano

      @Annna2 Dziękuję serdecznie:) @Migrena A ja dziękuję za miłe słowa:):) @Berenika97 Bardzo mnie cieszy Twoje uznanie dla wiersza:):
    • Klaudia Gasztold
      bez tytulu

      Przez Klaudia Gasztold · Opublikowano

      zniknęła na chwilę by wszystkich zaskoczyć swą nadludzką potencją mnie to jednak nie zdziwiła wiedziałam że wróci zawsze wraca   tylko na chwilę się oddala by zasiać ziarno niepokoju oderwać jacht od przystani by płynął po otwartym oceanie wiatrem zaś go kieruje nie pozwalając utonąć   to prawdziwy schemat wiary transcendentalnej świadomości pomiędzy nutami dostrzec ciszę a w ciszy najgłośniejszy głos przecież nocą widać wszystko wyraźniej a w samotności obecność jest wszechobecna   Klaudia Gasztold
    • Annna2
      Schizofrenia

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @truesirex smutne te fraktale. Nie umiem więcej powiedzieć. Ta choroba jest straszna
    • Annna2
      Bronimy tego rowu melioracyjnego

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @huzarc  ciekawe skojarzenie - rów melioracyjny. A z kim wać Pan chcesz negocjować? Ze śmiercią? Ona jest głucha- dosięgnie każdego- i w tym jest sprawiedliwa- nie minie nikogo, kimkolwiek by był.   Po co jesteśmy na świecie? Dla życia wiecznego.  Rodzimy się z dwiema datami- urodzin i śmierci. I to życie pomiędzy jest ważne,  i trzeba je przeżyć jak najpiękniej. Czas zawsze przewyższa przestrzeń- przestrzeń to życie człowieka, od do, jego plany i projekty z terminem ważności. Czas jest nadzieją to nieskończoność, to życie wieczne. Non omnis moriar. I trzeba żyć tak by do czyśćca nie trafić.     A zaraz wać Pan się nie zgodzisz- ale głowa do góry, nie jest Pan sam. Przyjdzie kolega z pomocą.   To inaczej niż ze śmiercią. Choćby otoczony tłumem, w chwili śmierci każdy zostaje sam.   Ps. dodam. Dobrze jest Jeżeli w życiu widzisz głębszy sens Jeżeli robisz coś ze wszystkich sił Byś dobrze żył Dlatego poddaj się Pragnieniu, które w Twoim sercu jest Pokusie odkrywanej raz po raz Na jakiś czas Nasze życie będzie jak poemat Trzeba tylko znaleźć dobry temat Trzeba się odnaleźć w każdej chwili Trzeba być Tyle jeszcze drogi jest przed nami Z tym, że trasę wyznaczymy sami Po co dalej w miejscu tkwić Trzeba żyć (Szymon Wydra "Życie jak poemat")    
    • Simon Tracy
      Na odgłos - dylogia poetycka

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @MIROSŁAW C. Niesamowicie mnie rozbawił Twój komentarz :) pozdrawiam serdecznie 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...