Słowa

[Bronisław Jaśmin]

Dawniej milczałem nad grobowcem stojąc
Słów swych poznania - niosąc blask paniczny,
Co pieczętował smutek bezgraniczny;
Przy tobie ślad słów krzyżem żalu kojąc.

We mgłach gdzieś czasu ból swój z nich wydarłem,
Iż tracę słowa już z ust powiedziane.
Wiatr - Cię, wziąć dłoń z ust, co ją w łów słów starłem;
Dałem im wolność - serca odbierane.

Bez przodków innym nadawałem słowom,
Szumność liściastą co do serc wpadała,
I zerwanymi liśćmi wyrywała
Zdrój słów, co nigdy drzewa nie był mową.

Jednak rzewnością słowa me nie były,
Wcielając pustkę swą nie w moje rany.
Bo w twarzy mojej szczelnie dym swój kryły;
W mózgu mym świt mój nie był w nich mi dany...

sierpień 2010