Chwała zbeszczeszczona

[Bronisław Jaśmin]

Ze szczytem zapomnianym łzy mieszam na mapach,
I patrzę na posągi, i tuż nad podstawą,
Stóp nie ma w triumfie sklepień, a przełęczy zapach
Bez dumy upokorzył się pod palców lawą.

I tylko się ugina wstrętem tak jak znaki,
Na mapach co pod palcem nic wydać nie mogą,
Tors wielki który jeszcze glebie czyni braki,
Od siebie minerałów - czynów nóg stonogą.

Prawdziwe przed cokołem stopy wypiętrzone
Od gradów i od śniegów, i w pośpiechu blasków,
Gdy zbratnią się ze światem, gniewem wrząc spłaszczone,
Na mapach runą wspólnie z ziemią swą wśród wrzasków.