Zgłoś

@Roma Jakie to inteligentne i wielowarstwowe! Szczególnie ta gra z językami - "peteesde" zamiast PTSD brzmi niemal pieszczotliwie, ale przez to jeszcze bardziej przejmująco. To bardzo współczesny sposób oswajania trudnych tematów. Drzewa jako lekarze, natura jako terapia. A to przejście do zabawy w chowanego! Dziecięca radość i dorosły absurd, i ten element ukrywania się przed własnym bólem. Zakończenie "gdy sęk w tobie" jest dwuznaczne

@RomaNie pisz tak, nawet nie myśl, dla mnie (i dla mojego męża)  jesteś wyjątkową poetką! :( 

@Annna2 To bardzo piękny i melancholijny wiersz o przemijaniu i czasie. Szczególnie podoba mi się obraz "szkliwych i zawsze zmartwionych zmysłów" oraz metafora "rdzewiejącego czasu" - to niezwykle trafne określenia na jesienną refleksyjność. Ostatnie wersy są szczególnie przejmujące - to poczucie bycia wciąż "przed drogą" mimo tego, co już było i jest, oddaje tę życiową wieczną wędrówkę i poszukiwanie.

@Berenika97 dziękuję... Nawet nie wiesz ile to dla mnie znaczy.   Wydaje mi się, że we mnie już z "poetki" mało zostało, stąd ten wiersz. Nie odnajduję się już w pisaniu i to takie jakby pożegnanie z przygodą. Cieszę się i dziękuję, że bierzesz w nim udział. Powodzenia w dalszym pisaniu, bo pięknie się rozwijasz :) @infelia mogę się do tego garnca dorzucić.  Dzięki za zajrzenie :)

Czytam sobie jako indywidualne ciche intymne wyznanie. Bo już w wersji społecznej totalnej makro to dla mnie  trudne do przyjęcia. Ciekawy wiersz pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.