Wspólność

[Bronisław Jaśmin]

Chodzimy nie inaczej niż po chmurach promień,
A schnie swym nieodgadłym, niezwykłym ciężarem.
Szczęśliwy krok, że rani go śmiech skrzydeł w kamień,
Szczęśliwy gdyż jest dymem, a ruch ludzki żarem.

W uprawie, w opaleniu miast słońc mniejszej siły,
Nie pomrą słów twe sieci z innych wód słońc-owych.
I oby wysłowiony tętniącej mogiły
Był w ustach mych, nie w trumnie, twój dech słów deszczowy.

I wonność w potrzeb źródle twoją i nikogo
Hoduję ust sierocą, twe piękne i drogie,
Oddechy przeszczepiły się w mych słowach błogo,
Oddechy życiodajne w jednej skali - mnogie.

13/14 IX 2010r.