Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ty i ja.
Tylko razem możemy
Odkryć prawdę świata.
Blask umierajacych gwiazd
Zabijajacych niewinnych,
Bolesne krople krwi
Spadające z burzowej chmury.
Potrzebujemy odpowiedzi
Lecz nie dostajemy jej.
Śmierć przychodzi gwałtownie.
Tylko razem możemy pokonać strach.
Pokonać strach przed życiem.

Opublikowano

to nawet nie jest tragiczne co zawarłeś powyżej / patetyczne wytarte tak mocno że chyba bardziej wytrzeć się nie da / takiej poezji nie było nawet przed wiekami / więcej czytaj jeśli w ogóle lubisz czytać bo z tekstu nie wynika że lubisz z tekstu wynika raczej że musiałeś pokazać że umiesz nabazgrać kilka wersów o czymś tam / jeśli liczysz na pochwałę nie dostaniesz jej a jeśli liczysz na konstruktywną uwagę ode mnie też jej nie dostaniesz raczej radzę zająć się czymś innym jeśli masz pozorować chociażby próby spisania refleksji myśli która w odczuciach czytelnika będzie niosła głębszy przekaz niżeli wykaz tego że beznadzieja w słowie istnieje wymuszone słowa pokraczny grymas że akurat to słowo do tej frazy będzie pasować i maglowanie beznadziejnego tekstu byleby był / pisanie musisz czuć czuć że wypływa z Ciebie a nie niuchać godzinami nad tym czy będzie dobrze czy nie / a jeśli nie czujesz to lepiej odstaw na później /

t

Opublikowano

Witam
Po pierwsze wkradły się dwie literówki (umierających, Zabijających)
Po drugie uważam, że można by nad tym wierszem jeszcze trochę popracować
(np. trochę go okroić).
Jednak pisz, bo warto!
Z resztą myśl jakaś jest. :)
Poza tym ten dział forum nazywa się:
Forum dla początkujących poetów

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • kolejny wiersz z wątkiem historycznym twoje wiersze Aniu są niepowtarzalne, zatrzymują a do tego masz swój styl który nie jest do powtórzenia POEZJA
    • Hipolit Balon  koło wsi Tkaczy, zachwalał siebie ile tam znaczy. Był cały wniebowzięty, gdy chodził wciąż nadęty. Przyjęli go do sekcji …trębaczy.
    • Początek rozrywa ciemność. Tam, gdzie przed chwilą milczał bezdech nicości, rodzi się iskra - ostra jak pierwsza myśl, która przecina chaos. Światło pęka: łono Boga rozchyla się w bólu, a z krwi Jego ciszy spływa ogień. Morza wykluwają się z piany pierwszego słowa, góry unoszą się jak mięśnie nieba, drapiąc pazurami bezczas. Ptaki, których jeszcze nie ma, śnią w pulsie wieczności, gwiazdy rodzą się w potach stworzenia - wirują w tańcu narodzin, płomienia, chwili, która stanie się Bogiem. A jednak w środku ognia - igła lodu: cisza, która pamięta, że była wszystkim. W niej drży echo pytań, których nikt jeszcze nie wymówił. Paruje oddech w ustach dziecka, którego jeszcze nie nazwano, pachnący mokrą ziemią po pierwszym deszczu. Na horyzoncie paszcza światła. W niej drga pierwszy cień, który pomieści życie. Pierwszy oddech Boga - tak głośny, że budzi bezdenną ciszę. Bo On zapragnął początku, jak my pragniemy końca. Początek stał się ciałem.  I pił nas jak wodę.  W głębi ciemności  zadrgał głos,  co nie zna swego imienia,  lecz ślepe światło  już go szuka.    
    • @Nata_Kruk Dziękuję za uwagi - w wierszu chwila ma formę osobową dlatego jest panią - bez ostatniej zwrotki nie byłoby puenty - ale może jeszcze kiedyś coś pozmieniam 
    • @Annna2 Nie czuję się na siłach, żeby merytorycznie odnieść się do tego wiersza, ale bardzo doceniam samą pamięć o Schulzu i to, że podejmujesz ten trudny temat w tak poruszający sposób.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...