Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

było to jak piorun.
grzmot, ryk, huk
spozierał na nią, ciut! zbyt łapczywie
lecz nie spodziewał się, ze serce jego
bić nie będzie już chciwie.

i cisza nastała, i szum z uszu znikał
chrzęst krzaczkowej gałęzi roztargnionej,
drzew kroplą z żyły, godnoscią w ziemię wnikał,
i znikał pośród żałości nieuniknionej.

i błądząc po bezdrożu
moknąc w czyimś (pustym) dworzu
niknąc w oka mgnieniu.
Chcąc czy nie chcąc, zapadł w myśli morzu.

a duma jego, honor i łzy,
zastąpiły puste wiosenne bzy.
I tak wygasa już Jego żywot.
lecz wciąż patrzy na nią, lecz
patrzy półżywo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...