ptak

[Pan Zbigniew]

leciał se ptak
i nagle spadł

[Pan Zbigniew]

dobre to

[WiJa]

A w każdym razie nie takie złe, jakby można było się mylić. A dobre, choćby dlatego, bo przywraca do łask „se”, i to w jak najbardziej naturalny sposób. No, i zrymować ten wiersz, właśnie tak, jak jest zrymowany, to też swego rodzaju sztuka. Ale wartość tego wiersza jest jeszcze insza i ważniejsza, a mianowicie, porusza (nurtuje) ludzkie zmysły (odczucia) i myśli – dlaczego ptak spadł? Ale widocznie musiał spaść, skoro spadł. Ktoś więc, albo coś do tego się przyczynili, nawet jeżeli ptak doleciał tam, gdzie miał dolecieć. No cóż, każdy (ptak) ma pisane spaść i/czy dolecieć, zawsze gdzieś i na swój, czy kogoś sposób. Trzeciego wyjścia nie ma. Pozdrawiam

[gamini1]

Na pewno krótkie. Miłego...