Z dedykcją Hanibalowi Lecterowi

[Marat_Dakunin]

za jego troskę o "warsztat" na forum poezja.org

(Dedykacja - żeby było jasne, muszę podkreślić, bo za dużo bywa nieporozumień - niezłośliwa zupełnie :)


„Po czwartej lekcji powiedział mi: „Dam ci dobrą radę: nie próbuj grać na fortepianie, bo i tak nigdy nie będziesz pianistą, nigdy”. (…) Mimo to jednak grałem sam, i jakoś to szło, ale wciąż nie wiedziałem jak grać i nie nabywałem potrzebnej techniki. (…) Połowa mojego życia minęła, zanim zdałem sobie sprawę, że są dwa sposoby gry: jeden – to grać, drugi – pracować nad grą. Jeżeli się tylko gra, nie dojdzie się do niczego. Poniosą bowiem własne emocje i emocje wywołane treścią wykonywanych utworów, życie całe można w ten sposób grać, nie nauczywszy się niczego. Można przecież upoić się uczuciem zawartym w każdym dziele sztuki. Tak gra wielu ludzi, traci czas i do niczego nie dochodzi.”

/Paderewski, Pamiętniki/