zielona granica

[tolekbanan]

pieszczotą szczypie w uszy cisza
choć okna otwarte na przestrzał
wiatr grabi ciężarne mrozem liście
łamie gałązki kruche jak granica
mierzona chłodnym spojrzeniem
koń skubie drogę w szalu wspomnień
mgła ciężko spada w uliczki znajome
tu w tym zaułku dotyk z deszczem
kroplami spadał w moje serce
przy tamtym drzewie po raz pierwszy

nie ma topoli rynku nie ma
i zniekształcona twarz międzycienia
gdzieś w bruku liści cienka linia
szczelniej okrywam konia szalem
czy dym zatruwa czas i miejsce
czy ja ślepą i głuchą się staję

[Łukasz Nycz]

O mamo, "szal wspomnień" to szkaradna metafora. Spełzło na niczym, banał.

[Fly Elika]

Wzruszył mnie ten wiersz też jakoś,
a wspomnienia, cóż trudno:

ten fragment takisjakiś bliski żalem
i ściska za serce

kroplami spadał w moje serce
przy tamtym drzewie po raz pierwszy

nie ma topoli rynku nie ma
i zniekształcona twarz międzycienia
gdzieś w bruku liści cienka linia
szczelniej okrywam konia szalem
czy dym zatruwa czas i miejsce
czy ja ślepą i głuchą się staję

pozdrawiam