wracając pod mury Reichstagu

[Ulla]

patrzyłam dziś w oczy wspomnień
-przyznaję - nie było radośnie
stąpać po trawie przy Karl Lybeck Haus
marzyć bez świadków,
wspominać bezgłośnie

wtedy - wybiegliśmy przed szereg
naiwnie prostując zasadę
istnienia we dwoje bez zobowiązań
karą jest
tu i teraz tęskniące za niewidzialnym
choć cień
w odbiciu szklanych berlińskich okien
pozostał

[Cream Dream]

Reichstag jest brzydki. Berlin w ogóle też. Do tego mało w nim klimatów nieszarości. Wiersz fatalny, za dosłowny.

[Ulla]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

witam
wiersz nie jest o Berlinie. Za dużo chyba szarej i stereotypowej subiektywności się wydobyło, która nijak się ma do konstruktywnego interpretowania i komentowania treści, a więc zawartości a nie tego, co pozornie widzialne...
pozdrawiam