znów mi przyszło spóźnić się na ślub

[chlopiec]

znów mi przyszło spóźnić się na ślub
późno mi się wyszło
zatrzymał mnie
kapiący kran
zaskoczył w zlewie brud
i z głodu padło psisko


oto wchodzę na najwyższe piętro miłości
dziś każdy stopień bierze udział w losowaniu
i ja również się martwię
o nasze szczęście


niosę pod sercem kalendarz brzydkich wydarzeń
tren mi się plącze między rozbitymi szpilkami
a na głowie
kwietny mam wianek


nie zapomnij kochany
poluźnić krawat
nie oglądaj się za siebie
gdy się wzbije zachodni wiatr


nie wracaj pieszo po torach do domu
omijaj wszystkie magiczne wyspy

[Marek Konarski]

Brakuje mi myśli porządkującej tekst, to na razie tylko dość przypadkowy zbiór poetyckich obrazków, o bardzo różnej jakości. Do zachowania tylko pierwsza zwrotka.

[Magda_Tara]

podoba się, pomimo chaosu, zapewne zamierzonego

i odniesienia swojskie, wybrzmiał znajomo.
pozdrawiam.