Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Minęły dni i tygodnie
Wciąż piszę
Już nie tak swobodnie
Jak wtedy gdy miałem ciszę

Ale staram się nie zapominać
O forum, o wierszach
To trzeba kochać i tego się trzymać
Bo tu tkwi siła,kóra jest najpiękniejsza

Słowa,myśli i przenośnie
Płynące z ludzkich serc
Uczuciowe jak Przedwiośnie
Często odsyłają nas do tamtych miejsc

Niekoniecznie tych na mapie
Ale przede wszystkim tych z głębi duszy
I nie ważne na jakim życia jesteś etapie
Tego nikt nie zabierze, nikt nie ruszy

Nawet gdy złe duchy zniszczą nas
Pozostaną kartki papieru
Pozostanie dawnej poezji blask,
Z której nie zrobią przecieru

Poezja jest silniejsza od zła
Przecież wystarczy jeden dobry rym
I nawet gdy spowije nas Hadesowa mgła
On przetrwa jak starożytny Rzym...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przy pierwszej (z tych cytowanych przeze mnie) coś mi się osunęło na bakier, przy drugiej ... niech leży - za chwilę podniosę :)
Pozdrawiam serdecznie.Małgosia
Opublikowano

znalazlam jeden dobry rym u Ciebie wierszach-najpiekniejsza. To rym niedokladny z ta sama samogloska. Inne niestety albo gramatyczne albo czestochowskie. Sama takie kiedys pisalam i jeszcze czasem mi sie jakis trafi, za co obrywam po glowie. Poczytaj o rymach, o ich rodzajach, rymiarka pomoze znalezc Ci rymy niedokladne, ktore uzyjesz do wiersza. To wcale nie latwo, wymaga czasem wielu prob, ale warto probowac, bo jak piszesz sam poezja jest rzecza piekna i cos zostawimy po sobie /swoje mysli, odczucia/. Pozdrawiam z Australii.australijka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Amber–Dzięki:)–Parafrazując – są takie sprawy na świecie, które się światłu i cieniom, nie śniły. Z tekstami tak już jest. Ile czytań, tyle zrozumień i tak jest piękne:)-Pozdrawiam:)
    • Jedyne co pamiętasz to śmiech, szyderstwa i drwiny. I ta brudna, zatęchła klatka w której Cię wychowano. Nienawiść zwierzęca. Już nie pamiętam Czy kiedykolwiek byłem człowiekiem. Skatowanego prawie na śmierć. Leżącego we własnej, zaschniętej krwi. Odnalazł mnie demon. Nadał mi nową osobowość i imię. Przy dźwiękach obłąkańczych fletów i piszczałek, wzięła me ciało i uniosła ku wyższym wymiarom parada stworzeń koźlęca. I ułożyła moje martwe już szczątki na ofiarnym ołtarzu. W płonącym pentagramie.   Wbito w mój nieruchomy żywot czarne ostrze. Wtedy otworzyłem oczy i wziąłem pierwszy wdech. Wraz z nim, zeszła z gór pieśń przeklętych, bezimiennych bostw. Odpowiedział im wrzask znad fal sztormowych. Wszystkich oceanów. Dopóki płonie ogień wyznawców na wzgórzu. Dopóki ślepy Bóg pełznący przez mrok wszechświata, na flecie chaosu gra. Nie założycie bestii kajdanów Ona jest posłancem śmierci, bytów z ponurego Kadath i burzowego Hatheg - Kla   Zabić mnie może, jedynie przeznaczenie czasu. Gdy pewnego dnia, planety staną w ustalonej koniunkcji, na swoich orbitach. Istota, którą nazywacie ludzką straci życie. Zagryzie i wyrwie jej parujące trzewia, stróżujący, wściekły chart, Wtedy to po wieczność, w koszmarach o R'lyeh zaśniecie. Znikną, zmiecione wiatrem zagłady ognie na wzgórzu. W zimnych korytarzach, na szczycie góry. Umilknie fletu głos. Obróci się w nicość. Pełzającym w chaosie bard.   Wiersz oczywiście w nawiązaniu do  "Widma nad Innsmouth", H.P.Lovecrafta oraz innych jego dzieł. Najdoskonalszej formy natchnienia.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Tyrs... zakładam nutę sarkazmu w tym stwierdzeniu... bowiem to co dalej, mogłoby 'ubić' niejednego. Tak prowadzisz treści, że pomimo opisywanego brudu życia... czytam to ze spokojem. Być może po czasie będzie grało w głowie... mnie pewnie tak, zresztą, już wiele gra... Bolesne jest to.. każą nam iść - więc idziemy.. i żeby.. tylko kałuże.. wchodziły w buty, byłoby super. Miałam dodać, że.. manekin.. to człowiek, prawda.? Z takim można wiele zrobić, nie stawia się...
    • @Nata_Kruk Ach... aż mi się przypomniał Kruk, Alana Edgara Poe. Tematyka inna, ale klimat podobny. :)
    • @Nata_Kruk Bardzo poruszający wiersz. Ma w sobie taki rodzaj mroku, który nie jest efekciarski, tylko wynika z miejsca i pamięci, z konstrukcji istnienia. Użyte słowa budują napięcie i atmosferę, do tego przedstawiona symbolika wywołuje odpowiednią ambiwalencję, aby test mocno wrył się w odbiór.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...