Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jakiż to zawiły przesmyk mego losu
Skierował mnie do czczenia liryki
Wiernego i mądrego używając przy tym głosu
Nie lękając się ni puenty ni gramatyki
Twórzmy dzieła, nawołuje skromni poeci
Niech płyną sny ułożone i pragnień uniki
Niech przyjaciele moi czułością dotknięci
Przypłyną tam ze mną, po złotych liryki

Jest gdzieś kraina co dotyk wywołuje
I tam udam się gdy czas słodki pozwoli
Bo marzeń muśniecie sny me odgaduje
Czarując mnie snem pięknym zanadto powoli.

Opublikowano

Czesc Grzesiu, na poczatek - ja tez uwielbiam wiersze liryczne. Nie lekasz sie gramatyki? Bez niej, niestety, nie da sie stworzyc dobrej liryki. Sporo namieszales w swoim wierszu od poczatku do konca.
Sformulowania nielogiczne, rymy gramatyczne.
Zeby napisac wiersz jako tako daleka droga przed Toba, ale warto popracowac, zeby potem smiac sie ze swoich pierwszych prob. Pozdrawiam.

Opublikowano

Przepraszam ale nie wiem dlaczego nastawienie się tak nagle zmienia przy ocenie na tym portalu poetyckim.Zrozumiałe jest dla mnie natomiast, że moje wiersze nie są takie jak bym chciał co wynika chociażby z racji odebranego wykształcenie prawie wyłącznie przedmioty ścisłe oprócz paru uczonych mnie języków i zawodu grafika komputerowego(notabene nie chwaląc się mam trzy zawody wyuczone co daje mi pewnego rodzaju profity w pracy).
Dziękuje za miły komentarz i za szczere zainteresowanie...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...