Highway

[Ludwik Perney]

Nie szydź, nie wytrzymam więcej szyderstw,
nadchodzi zmierzch, nie potrafię krzyknąć.
Wezwałbym imię ojca, spytał, gdzie jest
i czy mnie nie opuścił; nie opuszczaj, ojcze.

Coraz więcej rozumiem, przez co mniej czuję.
Nie boli szturchanie w bok, ignoruję piania,
bawią mnie nieprzyjazne spojrzenia, grymasy.

Zaprawdę powiadam ci, dziś będziesz ze mną
kradł konie, pędził, zaglądał przez okna wagonów;
a ja wystawię kciuk i zatrzymam pociąg.

[Na indeksie]

Pięknie pomknąłeś Ludwiku tą "środowiskową autostradą".Druga zwrotka - kapitalna....zresztą cały wiersz jest rewelacyjny.Rzadko gościsz - szkoda!
Pozdrawiam serdecznie.

[Ludwik Perney]

Na indeksie, dziękuję bardzo,
ogólnie sporadyczniej wklejam wiersze na portale,
cieszę się, że wiersz się spodobał :-)

[Na indeksie]

Stronkę też odwiedziłam.
Pierwsza wersja, też miała urok ;-) Małgosia

[Ludwik Perney]

:-) pozdrawiam! :-)

[Na indeksie]

Jeszcze w trzecim miejscu, też Cię znalazłam -:))))~
Serdeczności.