Aniele na moje pokuszenie

[Mateusz]

O piękna moim oczom z widoku w obraz raj malowany
W to źródło bijące w zdroje z cnoty w grzechy tak czyste
Bawisz się ze mną kusząco na duszy i ciele w to serce
Żądzą swoich powabów z natury oko w urodne Anioły

Grało mi wnętrze w piękne nuty z harmonii w idące akordy
Słowicze trele w zmysły myślą śpiewały w te chóry podniosłe
Rwące z bolączki jak rany ze strzały z grotu serce przebite
Z krwią spływały żyłą a z twoich ust płynął miód w słodyczy

Dokąd poniosły mnie wiatry tym skrzydłom w twoje objęcie
Porywałaś do tańca moje uczucie dziewczyno byłem szalony
Jeden twój dotyk i pocałunek odebrał mi wszystko co tak ceniłem

Podcięłaś moje kroki zatrzymałaś na dłużej z gwiazdami nocy
W głębinach twoich błądziłem jak po Bermudzkim trójkącie
W tych prądach siły traciłem z pragnienia moce życiowe wody

[Jolanta_S.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiersz leci, pędzi pełen dynamiki, recytuje się słodko, takie porywcze wersy, cosiek mi od "zgubiony" urywa się sens... ale ja widzę tylko moim okiem, autor ma swoje myśli...
Gdyby tak jeszcze, a może jest dobrze, a ja źle odbieram.
Tak czy siak mnie urzeka...
... jednak pisać o odebraniu miłości, wiary, nadziei - czuję jakoby przestało istnieć życie, a ono przecież... czy ten anioł jest śmiercią? udręką, jakaś ślepa uliczka, ale przecież cofnąć się... nie wiem, wprowadziłam pewnie dużo zamieszania.

Serdecznie - Jola.