Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"tylko się lansuj, bansuj, balansuj,
góra dół
bez dystansu, dla chajsu, szajsu,
bez ściemy, zbijaj PLNy
bez tremy, błyszczą tantiemy,
w tym syfie tak chcemy
to nie my
dla szczęścia, serca egzemy"




to są usta miasta, jakaś ruda kasta,
z tego się wyrasta, na to masz czas, ta
a zwłaszcza, prosto w oczy boli prawda,
nie warto, trzeba mieć farta, taka gwardia
rżnie dziciaka stary wariat, antykwariat, ehe
nie jest źle, kto jest kim, każdy to wie
ja smieje się, bo wiem, tyle co chcę,
nie powie mi nikt, że to nie kit, taki mit,
typowy bif, squadu, - gadu
mało czadu, dużo jadu
bez sensu i ładu, dla chajsu darmozjadów, wymówki
tanie śliskie prostytutki, hip hopu tirówki
tak typowo, rusz dziś głową, taki spam
w dupie go mam, tyle co znam, hłam,
w sklepach z półek płynie szlam, ostry ban,
taka rozpierducha, strzela z ucha, twoja skrucha
to cię rucha, taka fucha, to jest woda na mój młyn
wrzuć na garba cały syf, spierdalaj z tym

taki klin, melanż, tanim kosztem,
nie ruszam syfu, to proste, poszczę,
nosze w głowie ripostę, nie biorę szajsu
brudnego chajsu, nie szukam lansu,
chwytam życie z dystansu, luzuję w tańcu,
to bal przebierańców, zdrajców, w kagańcu
dość harców, zwyrodnialców, popaprańców,
weź to ogarnij, na nowo zacznij, przetnij macki
schadzki, moralne wykałaczki, psychiczne klatki
klapki, oplute posadzki, bluzy w ciapki, chińskie czapki,
kosztem matki, życia pijawki, masz na koks zajawki
nie żyję dla trawki, ludzie to nie zabawki,
pod browar podstawki, nie zaśpij, ogarnij temat
masz zdrowy dylemat, twój czas, twoja scena
być tam, gdzie ich nie ma, to nowa
mojego serca egzema

Opublikowano

można pisać wiersze i rapować:p ja jak coś to wam prześlę link do kawałka. Więc na szczęście ogarniam się w temacie rapu. Tak więc taki rap i mi się nie podoba. teksty z dystansem to takie w których nikt nie komentuje innych bo ma to gdzieś.. u Ciebie jest inaczej. Poza tym nie wiem jak byś dał radę to zarapować wyraźnie trzeba by to było inaczej podzielić. Za dużo rymów takich banalnych jak dla nie to podchodzi trochę pod halabardy wwo. No takie nieogarnięte trochę często sam sobie zaprzeczasz nawet z tym dystansem o którym już wspomniałem. Tyle

pozdrawiam Kacper

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  
    • @Mitylene   Wspomnienie twojego imienia   (Autor tekstu: Chris Rea)   Czas upływa I każda jedna łza Musiała już dawno wyschnąć I samotne noce Stały się dziwną formą akceptacji I minęły lata Zupełnie jak mówi stara pieśń Ból z czasem się zaleczył Nie mógł przecież wiecznie trwać Ale przyjaciel Jak głupiec wspomniał twoje imię Słoneczne dni, pijane noce Uśmiechasz się i mówisz "wszystko jest w porządku" Ale zimny, zimny deszcz Na wspomnienie twojego imienia Wybacz mi proszę Jeśli wzruszę ramionami Kiedy będę uspokajał swoich przyjaciół Starzejąc się To nie tak, że jestem zimniejszy niż wcześniej Stałem się po prostu tak dobry w ukrywaniu Tego co czuję bez drgnięcia (mrugnięcia powieką)   Wiesz, jest nadal tak samo Na wspomnienie twojego imienia    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...