Twój portret

[Bruno Wątpliwy]

W witrynie lustra świat symetryczny
Twarzą w twarz, źrenica w źrenicę
W melancholię wpatrzony wzrok
W kropli czasu usta zastygłe

Zapętlona na zawsze myśl
Zatrzymana w krótkim momencie
Jak w bursztynu kropelce, czas
W informacji bitach zamknięta

Jak wyczytać z połysku ust
Z ich rysunku, z koloru i kształtu
Dźwięki słów, które mogły przyjść
Zatrzymane w antrakcie dramatu

Jak w zielono złotej głębinie.
Utonąłem w twych oczach bez dna
Odetchnąłem tą głębią, lecz żyje
Może droga to w inny świat?

[Ela_Ale]

Czy ja Ci już pisałam, że Twoje wiersze są ogromnie i sugestywnie obrazowe? To piszę. Trochę utknęłam moją chyba nieudolną myślą w trzeciej strofie i antrakcie. I dlaczego zapętlona myśl o pięknej Zielonookiej zamknęła się w bitach informacji? Szkoda. Popatrz - kanony odwracają symetrię i przenoszą do innego świata. Czas biegnie wstecz. Może coś odmienisz w tym lustrze? Pozdrawionka. Elka.

[Bruno Wątpliwy]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest z impresja oglądania zdjęcia zielonookiej przegladającej się w lustrze, ale ze zdjęcia cyfrowego "zamknięta w bitach" bo to .jpg

Dzięki za pozytywną krytykę

[Ela_Ale]

Wkradła się literówka do mojego wpisu. Miało być: "kaony", a nie kanony, co zmienia zasadniczo znaczenie. Dzięki za wyjaśnienia. E.

[Na indeksie]

Nareszcie Wojtku, mam okazję na mały rewanżyk(długo Cię nie było!)..........coś mi spadło z głowy i wpadło do oka :)Oj!Przenosisz Ty - przenosisz w inny świat.
Pozdrawiam bardzo serdecznie!Małgosia