Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tęsknię do naszych wspólnych wieczorów
czasem nawet poranków
chociaż żadne z nas o tym nie wie
jesteśmy parą kochanków
Co dzień marzę o spotkaniu
choć przez krótką chwilę
każde Twe spojrzenie
znaczeń ma wciąż tyle
Jak Cię zagadnąć dotknąć ucałować
ogrom tęsknoty przed światem schować
wietrzyk letni włosy owieje
ja przez odległość się śmieję
Jak przetrwć jak wytrzymać
obraz widziany przez chwilę zatrzymać
jak serce oszukać powiedz
- bo ja nie wiem
czy długo będę tak myśleć
czekając Ciebie

Opublikowano

Dziewczyna stoi na balkonie w pelargoniach i gada do chłopaka po przeciwnej stronie ulicy. Tak. To zobaczyłam. A może troszkę uporządkować wierszyk? Wkradły się usterki techniczne. Utrudniają czytanie (np. 4 wers od końca). Pod koniec rymy uciekły, a były na początku. A może wyjąć kilka zaimków? Nie wiem. Pozdrowienia. E

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję Elu byłaś bardzo blisko a ta końcówka to fakt trochę pogmatwałam bo w pierwotnej wersji było inaczej;

Jak to przetrwć jak wytrzymać
obraz widziany przez chwilę zatrzymać
jak serce oszukać Powiedz-bo ja nie wiem
czy długo będę tak myśleć czekając Ciebie

ale nie mogłam się zdecydować czy puścić do końca z rymami czy go rozleniwić
pozdrawiam serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tytuł jest częścią serii trochę źle go zapisałam będzie ciężko doczepić resztę jakoś pokombinuję dziękuję za milutki komentarz pozdrawiam papatki
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję ślicznie, cieszę się że się spodobał nareszcie udało mi się napisać coś co może się spodobać ,urosłam trochę dzięki
pozdrawiam papatki zostawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • miłość to drzwi za nimi tak wiele kochanych chwil złamanych serc   to czas pięknych bukietów i słów gorącej krwi usmiechów  łez   to coś co nigdy nie wstydzi umie pieścić noc rozumie     miłość to świat w nim można się odnaleźć lub zagubić
    • @andrew Dziekuję za piękny komentarz!  Wszystkiego Najlepszego w Nowym Roku! @Marek.zak1 Bardzo dziękuję za ten komentarz. Jak piszę o miłości - myślę o moim małżonku. :)) Jak piszę o smutnych przeżyciach - to znaczy, że wspomnienia grasują, ale najczęściej z obserwacji , również obserwacji różnych zjawisk w relacjach międzyludzkich.  Dziękuję Markom i Jankowi za życzenia. Markowi G. życzę aby był jeszcze szczęśliwy w Polsce, Markowi Ż. - aby miał dużo radości życia i sprowadził Marka G. do Polski, Jankowi - aby zaznał stabilizacji z Moniką i doczekał się potomków - tak zdolnych jak on sam. Może będzie miał wyrzuty sumienia za wywołanie zamieszania na świecie, a przede wszystkim w UE?   Wszystkiego Najlepszego w Nowym Roku! @Robert Witold Gorzkowski   Bardzo dziękuję! Wzajemnie, z przyjemnością delektuję się Twoimi wersami.   Wszystkiego Najlepszego w Nowym Roku!
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Przemyślę ;) 
    • kupiłem ten budynek z myślą założenia w nim  Instytutu Radłowego (nie myślić z: Radowego).   usiłowałem wmawiać, że to nie żadna  komora gazowa na obrzeżach Krwawistanu,  ślady paznokci na  brudnych ścianach,  wydrapane smugi – to swoiste dzieło sztuki współczesnej,   a w ogóle – jesteśmy w Jęczmiennogrodzie,  największej wiosce Przenicznolandii. miło tu, choć znojnie, poczciwość w każdej z grud.   zjawiło się paru smutnistów twierdzących,  że wcześniej w tych murach mieściła się kostnica i prosektorium, a tam, gdzie ustawiłem obsypane ziemią biurka   – krojono.    nie pogorszył mi się nastrój. choć już nie chciałem  orać, wysiewać. budynek miał stać się moim domem. powiesiłem bukieciki w ramkach, zegar z wyszczerzonym cyferblatem. krzesła się ustawiło, odświeżacz został użyty, coby tak  nie wionęło cmentarzem.   przyszli następni, z jeszcze bardziej marsowymi  minami. i z krzykiem, że jestem głupi z tym swoim osiedlaniem się, próbą obłaskawienia, a pod warstwą poskrobanej farby drzemią freski,  bo przed setkami lat to miejsce było świątynią wyjątkowo parszywej sekty, a tam, gdzie stoi łóżko, składano ofiary całopalne. nie ze zwierząt.   mam to gdzieś. włączyłem media. Nickelodeon w  telewizorze, Nickelback w radiu. siedzę  uśmiechniuteńki, ciało coraz bardziej  przygotowuje się na ostrą blachę,  jeszcze nierozpalony ogień.   będzie dobrze.  
    • @bazyl_prost Ważne tematy poruszasz, ale to nie jest poezja, niestety dla mnie kiepskie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...