opowieści o nas - odkrycie

[Paweł Fiedys]

podchodziła z boku
tego widoku nie zapomnę
jej ciało na wpół jeszcze człowiecze
zarastała szybko sierść
przemiana była błyskawiczna
głucho warcząc obnażała kły
to był zły czas na długie myślenie
i ona też była zła, coś się w niej zmieniło
zamarła w niej mowa i słowa już nie wypowie
może zresztą nie byłbym najlepszym słuchaczem
sprężyła się i wybiła w przód mierząc mi w gardło
gdyby miała dłonie to by mnie zadusiła
teraz ma kły i pazury – wilkołacze
jestem partaczem – nie potrafiłem sprostać uczuciu


przeleciała nade mną szumnie
głuchym uderzeniem
opadła na przednie łapy
i zniknęła w głuszy
przeraźliwie zdziwiony w duszy
usiadłem – nogi mi drżały
darowała życie, więc - KOCHA

[Patryk Kapustyński]

mam wrażenie że większość Pańskich wierszy odwołuje się do "wilkołaczycy" co mnie osobiście dziwi
ja np. nie mógłbym pisać kilka kroć o "tym samym", ale to tylko moje odczucie
ogólnie się podoba ;)

[Eunicee]

Jak mam być szczera,to bardziej podobały mi się wcześniejsze wiersze,ale to tylko kwestia gustu

[Paweł Fiedys]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

miło mi, ze się podoba, to mój czwarty wiersz o "nas"
chciałem, aby linia tematyczna była niezmieniona ponieważ "ona" kojarzy mi się właśnie z "wilkołaczycą"
pozdrawiam

[Paweł Fiedys]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ten był pisany na bardziej chłodno, może dla tego