Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Roma korona Rzym my z ran o rok Amor


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

raz czar jaga a gaj raz czar
sal o Madejowe woje Dam o las
a sarna tango to gna tan rasa
rada doda Madam a Doda dar

ar u tan runa sala las a nur natura
cała paw las o kosa lwa pałac
a nogo a suka daru rada kusa ogona
co kotka kto aktor o tka o tka kto koc

sala welon u rwała w runo lew a las
i wabi oko a róg a rada góra oko i bawi
kasa skok on Ikar gra kino koks a sak
i czary mar i grom orgi ramy raz ci

na wino tan Amora Romana ton Iwan
a że ja maraton a nota rama Jeża
no tabu ja kot o jako to kaj agaw u baton
a kto karawana Jana a naja naw ara kotka

a to mil o sikorka ta kroki soli mota
i Boski ła rok Amur o rumak orał iks obi
a trawa ukoi o łzy rosa sory zło i oku a warta
i Lili nowy dom mody woni Lili

a bażant to kotna żaba
o tak jaj o Ela bale o jajka to
a ład ma noc a co nam dała
o to łza tara kozak okaz o karat a złoto

a bala da zabaw a wab a zada laba
o kosa par o tu a kat tak autora pas oko
a bab iwa bazaru uraz a bawi baba
ja kota za dolarów wór a loda za tokaj

a krowa t... obora ta robota worka
o tas a pazur kuc i cukru zapas a to
akt oko to tokaj jak oto to kotka
a to mil o sikorka ta kroki soli mota

a Roman i gada oto Ada gin Amora
a ta rak okaz oka a kozak o karat
a no ładna pałac a cała panda łona
a łapa zarywała dała lała dała wyraz a pała

Aza woni koło i na o Anioł o kino waza
ona loka złap a łapał za kolano
za raz a zagotuje Bej u to gaza zaraz
o tak jaj o Ela bale o jajka to

na mata tak a jar gra ja kat Ataman
to las o komar a tu nuta ram o kosa lot
na morsa lwa w las Roman
to kar oka raka ta kara kora kot

a tor gala ino kąpała łapą konia la grota
o tak jaj o Ela bale o jajka to
a nor oka to łzy toni w wino Ty złota korona
o wyże łowy rzekami mak e zryw o łoże żywo

kot wół sam ma słów tok
ja kota worki krowa tokaj
dąs ot Diabła a łba i to sąd
mało wam - Adama wołam

sok arów oto wór a kos
a gani a sobota to bosa i naga
sala sam trop a port masa las
a to kuna tan u kota

a bo lota do groma Amor goda to loba
i bawi gra w dare lowe wole rad wargi wabi
a bal a da zabawi wab a zada laba
i mała wada natura jaru tana lasa dawała mi

a do gaj oj arba wargi i bawi igra wab raj o jagoda
a luzy pory sady rada a dary da syropy z ula
rad o cała dywan i wino woni wina wydała co dar
Ikra patera owoce i natura z czaru taniec owo a reta parki

Opublikowano

Łap! Udar w oko korab. Las Ala, to bo raz, ja łono miot? O Czarny Toli gaj? U batem o kot Ali baba! Baba Bila, to kometa. Buja gilotyn, raz co? A kimono! Łajza, robota, las, alba. Rokoko w rad upał!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Każdy mój ruch jest poczęty z bezsilności. Na planszy mojego życia, wszystkie pola są śmiercionośnymi pułapkami. Dlatego najlepszym sposobem wydaje się, utonięcie w myślach. Sennym bezruchu, któremu bliźniacze wsparcie okazuję Twoja obojętna i skupiona na błądzeniu po klawiszach fortepianu twarz. Ty nadal grasz. Palcami, kościstych kłamstw. Opuszkami, chłodnych uśmiechów. Knykciami, zdradliwych, porannych pocałunków. A ja ciągle myślę nad kolejnym ruchem. Minutą, godziną, dniem. Gdybym tylko wiedział ile mi pozostało czasu? Ile nam go bezcelowo ubyło? Ile zabrały wieczory, pełne tulenia i szeptów? Ranki chłodne, łaknące rozgrzania w miłosnych uniesieniach. Podróże słów do naszych serc i dusz. Ukrytych za grubymi murami niedostępnego egoizmu. Uwielbienia własnego ja. Ty - trującą lilia. Ja - doskonały narcyz. Mogę tylko patrzeć ukryty za zwartym szykiem swych wojsk. Pionów, co pieśń bitewną wznoszą. Bez wahania, oddają ofiarę z życia. Zabierając w zaświaty, tylu wrogów ile zdołają Gońców rozesłałem. Wrócili z niczym przed moje oblicze. Zapomniałem już. Jestem sam i sam muszę podjąć decyzję. Nie mam sojuszników ani przyjaciół. A wroga tylko w Twej osobie. Konie, rwą murawę pod sobą. Podkutymi kopytami. Ich oczy przekrwione, ślą pioruny z nienawiści złożone, na wrogie szańce. Parskają i rżą niespokojnie, chcąc rwać cwałem ku miłosiernej śmierci lub wiecznej chwale. Kaptury kolczug lśnią, nad ceglanymi blankami wież. Kusze załadowane bełtami z miłosną trucizną, wcelowane w Twe serce. Czekają jedynie na sygnał by rozpętać piekło. Królową, wygnałem na Twój koniec planszy. Po cóż mi szpieg i kłopot w oddziale. Chodzi mi tylko o Ciebie. By Cię pokonać. Zniszczyć i upokorzyć. Przed światem i ludźmi. Osądzić i osadzić w lochu. Gdzie Twój krzyk i szloch, będą wieczną udręką. Za grzechy nasze. Których ja jednak nie żałuję. Spojrzałaś przez ramię na mnie. Nie grasz? Spytałaś zdziwiona. Myślę nad ruchem. Odparłem. Jak chronić króla. A zabić. Najlepiej jednym, dobrym ruchem. Niepotrzebną królową.
    • @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Tectosmith   mówisz i masz :) dla Ciebie wszystko ;) już zmieniam!  dziękuję za radę Tectosmith :)    Pomimo, że uwielbiam …kropki i wielokropki :) 
    • @Marek.zak1 Bardzo dziękuję za mądry komentarz, :) Trudno mi ostatnio się z Tobą nie zgadzać. :)))        
    • W wierszu peelka - kobieta jest nieodłączną częścią natury, ma swoje potrzeby, podobnie jak poszczególne gatunki i matka Ziemia, jako całość, która przyjmuje do siebie dary przyrody,  by wydać inne, nowe.  Bardzo mi się podoba takie pisanie.  Pozdrawiam. M.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...