Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Labirynt

Bruno Wątpliwy
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bruno Wątpliwy

Bruno Wątpliwy

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Opuszkiem słowa zaczynam rozmowę
Pieszczotą ledwo dotkniętą
Muśnięciem, prośbą, dźwiękiem cichym
Czułością w myśli zamkniętą

Strumieni twoich myśli słucham
Drżących jak wiosny ruch pod lodem
Powierzchni zdań, obcością skutej
Bijącej nieufności chłodem

Kształt twój rysuję w moim wnętrzu
Barwami słów wypowiedzianych
Mapę najskrytszych twoich pragnień
Marzeń do końca nie nazwanych

Omijam śpiące tajemnice
W pałacu, duszy twej, pokojach
Za nicią znaczeń słów podążam
Ariadno przewodniczko moja

Ela_Ale

Ela_Ale

Opublikowano
Opublikowano

Opuszka ma rodzaj żeński! Na szczęście. Bardzo sprawnie posługujesz się rytmem. Emocjonalnie, ładnie, ale czegoś muszę się przecież "czepnąć"...Skoro jest dobrze, to dlaczego nie pójść dalej? Czy nie warto podjąć próbę likwidacji zaimków do niezbędnej ilości? Policz, ile razy jest zaimek "twój" w różnych przypadkach. Nie za wiele? Może nie, ale... Pozdrowienia. E.

Bruno Wątpliwy

Bruno Wątpliwy

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Elu Ależ :-) ależ fajnie że "krytyka ostra zaśpiewana prosto w oczy" Zabiłaś mi ćwieka z tym/tą opuszkiem/opuszką sprawdzam w słownikach i wychodzi, że i rodzaj męski ma (sjp.pl/co/opuszka), a co do zaimków to trudniejsza sprawa. Może masz sugestie jak je zastąpić. Bo ja nie, dalibóg, nie.

Dzięki wielkie!

P.S. Ten spj.pl trzeba ręcznie wpisać bo forum nie pozwala wstawiać Linków
Ela_Ale

Ela_Ale

Opublikowano
Opublikowano

Występuje forma męska, lecz częściej akceptowana jest żeńska. W klasycznej literaturze czytałam o opuszce , a nie opuszku. Ale skoro istnieje dopuszczalna męska, pasuję (ale jednak mnie trochę razi). Zaimki- wiadome jest wszem i wobec, że łatwiej zrobić nowe niż poprawiać. Następnym razem ( a widzę, żeś płodnym poetą jest) troszkę je zminimalizuj. Pozdrawiam miło. E.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Robert Witold Gorzkowski
      Modlitwa Wigilijna

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Marek.zak1 dziękuję Marku
    • Kwiatuszek
      Magia świąt – czy jestem fiutem?

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Mikerreq
      Wigilia Pustego Krzesła

      Przez Mikerreq · Opublikowano

      Już pierwsza gwiazda wzeszła – zimna i szklana, Jak oko Boga, co patrzy z nicości na pana. Śnieg otulił ten dworek całunem milczenia, Zgasły dawne hałasy, zgasły uniesienia. Stół stoi biały, wielki – jak lodowa kra, A na nim drży płomykiem samotna łza. Obrus lśni krochmalem, sztywny jak sumienie, Pod nim siano nie pachnie – lecz kłuje jak ciernie. Jest talerz dodatkowy... dla wędrowca, mówią? Lecz dzisiaj cienie zmarłych w nim usta swe lubią Zanurzać bezszelestnie. Nikt nie puka w drzwi. Tylko wiatr w kominie swą kolędę brzmi. Biorę w dłoń ten opłatek, kruchy chleb anioła, Lecz komu go połamać? Gdy pustka dookoła! Wyciągam rękę w przestrzeń – dłoń w powietrzu wiśnie, I czuję, jak ten mróz mi serce w kleszcze ściśnie. „Wesołych...” – szepczą usta do ściany, do cienia, I kruszy się ten chleb w pył... w proch zapomnienia. Choinka w kącie stoi, strojna jak na bal, Lecz bombki w niej odbijają tylko wielki żal. Patrzę w nie jak w zwierciadła – widzę twarz starca, Co przegrał życie swoje w te karty u szulera, u marca. Gdzie gwar dziecięcy? Gdzie matki krzątanie? Jest tylko „Bóg się rodzi” – i moje konanie. O, Panie, co tej nocy zstępujesz na ziemię, Czemuś mi włożył na barki to samotne brzmię? W stajence było zimno, lecz byli pasterze, A ja tu, w ciepłej izbie, w swą pustkę nie wierzę. Więc siedzę i czekam, aż świeca dopali, Aż noc mnie tym czarnym płaszczem, jak kir, przywali.
    • violetta
      Wakacje

      Przez violetta · Opublikowano

      @KOBIETA gdyby nie kobiety, nie byłoby świata:)
    • KOBIETA
      Wakacje

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @violetta zobacz Violetta …jednak my dziewczynki ;) o wiele więcej i szybciej rozumiemy:)  Spokojnych Świąt dla Was

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ️  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...