Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mamo

aluna
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/110850-mamo/

Rekomendowane odpowiedzi

aluna

aluna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

to właśnie dzisiaj
myślałam o dzieciństwie
jak zgubiłam się na rynku
szukałam zielonego koloru
Twojego płaszcza
teraz jestem pewna
słuchając matczynego głosu
słyszałam głos anioła

aluna

aluna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Droga Taro,jak usłyszałam głos mamy w domofonie...zamarła z radości ,nie uwierzyła ,ze przyjechałam Ją uściskać!
Stąd ten wiersz ,tak na gorąco pisany!
Jesteś wspaniała ,empatyczna i niesamowita!
Serdecznie i słodko!
Ania
WiJa

WiJa

Opublikowano
Opublikowano

Ile piękna i ile serdeczności może się kryć w tak niewielu słowach, a właściwie w epizodzie, który wywołał taką piękną (trafną) refleksję. I piękne jest to, że ten wiersz szokuje, ale nie jakąś przewrotnością, tylko dosłownością. Zresztą wiersz, który już jakże pięknie skomentowała Magda Tara. No i właśnie ten piękny wiersz, i ten piękny komentarz odbierają mi głos na temat tego wiersza. I to nawet , jeżeli w życiu sam napisałem (wydany niedawno) tomik wierszy w całości poświęcony matce (nawiasem mówiąc zatytułowany „Najpiękniejsze słowo świata MAMA”). Pozdrawiam

aluna

aluna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Z wielką radością i "kruchością" (jestem romantyczką)przeczytałam Pana komentarz!
Dziękuje za mile słowa,pokrzepiają i nadają sens życiu!
Serdecznie!
Ania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/110850-mamo/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      to też jest poezja

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Jeszcze coś: Nie wszystko, co proste, jest banalne. Czasem właśnie w tym najzwyklejszym placku, w uśmiechu dziecka, w mące na blacie i cieple kuchni - mieści się więcej poezji niż w setkach słów poukładanych na siłę. To nie banał - to codzienność, która wzrusza. A jeśli kogoś nie wzrusza - może to właśnie jego zmysły zasnęły, nie poezja.
    • Robert Witold Gorzkowski
      Gorzków cz. V

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Marek.zak1 spróbuję to zmienić ale mając tylko jeden wers to trudne

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Sylwester_Lasota
      Szufla_da

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      A mi się przypomina szuflada od Tuwima :)   Julian Tuwim - Kwiaty polskie - fragment   Mój dom. Mieszkanie. Pokój. Biurko. A w nim (pamiętasz?) ta szuflada, Do której się przez lata składa Nie używane już portfele, Wygasłe kwity, wizytówki, Resztki żarówki, ćwierć-ołówki... Leży tam spinka, fajka, śrubka, Syndetikonu pusta tubka, Jakaś pincetka czy pipetka, Stara podarta portmonetka. Kostka do gry, koreczek szklany. Bilet na dworcu nie oddany, Szary zamszowy futeralik, Zeschły pędzelek, lak, medalik, Przycisk z jaszczurką bez ogona, Legitymacja przedawniona, Brązowe pióro wypalane Z białym napisem "Zakopane". Korbka od czegoś, klucz do czegoś, Lecz już oboje "do niczegoś" Słowem, wiesz, jaka to szuflada... A gdy jej wnętrze dobrze zbadasz, Znajdziesz tam małe zasuszone Serce twe, w gratach zagubione..."       Pozdrawiam :)
    • Marek.zak1
      Gorzków cz. V

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski No tak, bo jedni i drudzy to chrześcijanie. Pozdrawiam
    • Robert Witold Gorzkowski
      Gorzków cz. V

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Marek.zak1 Mówię tutaj o Ziemi Ruskiej dla której w XIX wieku ukuto termin Ruś Kijowska Ożeniony z siostrą cesarza bizantyjskiego Anną książę Włodzimierz I w 988 roku przyjął chrzest i uczynił z chrześcijaństwa wschodniego rytu oficjalną religię państwową. Panujący w latach 1019–1054 Jarosław I Mądryumocnił pozycję Kościoła Wschodniegona Rusi Kijowskiej. Stanowił on początkowo metropolię w składzie Patriarchatu Konstantynopola i to właśnie patriarcha ekumeniczny dokonywał konsekracji głowy ruskiej Cerkwi. Metropolita początkowo rezydował w Kijowie, następnie we Włodzimierzu, tymczasowo także w innych miastach. Chodziło mi o „Pomiędzy chrześcijan obrządku katolickiego i wschodniego” może nie do końca trafny skrót myślowy.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...