Kobiecy Anioł

[emila xD]

A gdy spadła z nieba,
miała być najlepszym darem dla niego.
Zabijającym samotność.
Namąciła mężczyźnie w głowie.
Chciała by jej pragnął i tak też się stało.
Kochał całą duszą jej ciało.
O niczym więcej nie można mówić,
bo dać się dotknąć nie dała.
Wciąż go kobiecością czarowała,
aż go namiętnie miłością pocałowała.
Dotykając warg jego serca,myślała
że już na wieki chwyciła go w objęcia.
On uwiedziony jej miłości dźwiękiem
pozostać w tej chwili z całej duszy pragnął.
Chwycił ją za ręce i o prawdziwej miłości prawił,
wyznał że nawet dla niej by się zabił.
Wyjątkowe to wyznanie było,
bo w kobiety sercu na zawsze utkwiło.
Wraz z zabiciem samotności
wrócić do nieba musiała.
Ze łzami na bladoróżowym policzku
ubrała się w pierzaste skrzydła i odleciała,
myśląc o uczuciu którego na Ziemi doznała.
Mężczyzna natomiast na zawsze trzymał
w rękach szczątki anielskiego serca,
czekając w samotności by raz jeszcze skosztować
tak słodkiej miłości.

[Gość]

Bardzo bardzo rzadko zazanczam tutaj bycie, ale jeszcze bardziej ujął mnie Twój utwór, takie historie zdarzają się w rzeczywistości. I pewnie również mógłbym się pod nią podpisać. Dobrze, że Twój wiersz to właściwie taka "sucha" relacja bo nie wyczywam specjalnie zaangażowania uczuciowego. To dobrze. Narracja jest wtedy bezzstroonna a przez to prawdziwa.
Co do wiersza, hm... po pierwsze są literówki (np. "łazmi" zamiast "łzami") po drugie lepiej się czyta (mówię tylko o sobie) gdy wiersz jest podzielony na strofy. Są wtedy przerwy na oddech, na pomyślenie.
Pozdrawiam.

[emila xD]

Bardzo dziękuję za .... no w pewnym sensie wyróżnienie oraz krytykę. ;)
Pomoże mi to przy pisaniu kolejnych wierszy.
Śle pozdrowienia z głębi serca.

[Ela_Ale]

Co do strof - zgadzam się. Kiedyś, nie tak dawno, też trudno mi było dzielić moje wierszyki. Teraz widzę, że to im lepiej robi. Poza tym: zauważyłam, że początek pozbawiłaś rymów. Potem są, ale też nie zawsze konsekwentnie. A gdyby tak spróbować nie rymować tego wiersza? Może swobodniej by było przekazać ciekawą treść? To jest " raport" z wizyty Anielicy. Na zimno. Doświadczyłaś chyba tego? Uśmiechy. E.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przepraszam, źle się wyraziłem z tym "zaznaczaniem tutaj bycia". Chodziło mi o to, że rzadko tutaj zostawiam ślad. Nie chodziło mi o jakieś specjalne "wyróżnienie" poprzez eksponowanie siebie. Przepraszam Ciebie i innych bywalców tego działu.
A twój wiersz na mnie podziałał. Może dlatego, że miałem do czynienia z podobnym zdarzeniem, z podobnym Aniołem ;)
Pozdrawiam.
Aha, jedno dopowiem: naprawdę WARTO PISAĆ!!!

[emila xD]

Ależ nic nie szkodzi,nie miałam na myśli nic negatywnego czytając Twój komentarz. Źle go zrozumiałam,ale nadal niezmiernie mi miło ,że u mnie zagościłeś.;)
Dziękuję.

[emila xD]

Niestety prawda jest taka,że wszystko co piękne przychodzi w najbardziej nieoczekiwanej chwili oraz nie trwa wiecznie.Ten fakt chciałam zaznaczyć w moim wierszu i jakoś wpadłam właśnie na ten pomysł posługując się miłością nieco.
Pozdrawiam poetów ;)

[Gryf]

Witaj Emilu, dawno u Ciebie nie gościłem. Z przyjemnością przeczytałem i aż się rozmarzyłem.
Dla mnie tym aniołem jest poezja. Gdy zstąpi z nieba natchnieniem, zostawia pocałunek w postaci wiersza, gdy odchodzi w duszy pozostaje smutek i tęsknota za kolejnym spotkaniem.
Pozdrawiam Cię i czekam na anioła...

[emila xD]

Drogi Gryfie niezmiernie się cieszę,iż ponownie ugościłeś moje skromne progi.
Masz racje,poezja to także taki anioł który trzyma radość w sercu. ;)
Pozdrawiam Cie i śle całuski

[emila xD]

Gryfie czytając drugi raz Twój komentarz dostrzegłam ''mały'' błąd,otóż jestem kobietą.