Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Moja malarko, weź pędzel i farby,
nowe serca na sercu nałóż barwy.
Pomaluj niebo chmurami zasnute
słońca promieniem, lazuru błękitem.
Obudź z letargu trawy spalone,
spraw by ożyły nadzieją zielone.
Nadaj kolory każdemu kwiatu,
aby kłaniały się ludziom i światu.
Namaluj tęczę od brzegu do brzegu
bym na niej do ciebie nie ustał w biegu.
Przesyłam dziś tobie gorące myśli;
przyśnij mi się jak mnie malujasz, przyśnij!

Opublikowano

No i co ja mam napisać,żeby nie zostać posądzoną o niezdrowe zapędy.
Nie mówię o złych intencjach a "posiłkowa"poezja wywołuje u mnie naprawdę
szczery uśmiech-nie złość!
Chyba każda kobieta chciałaby być taką malarką przy swoim"modelu"i śnić się.
Tobie "owoc jesieni" a mnie "tęcza od brzegu do brzegu"najbardziej spodobała się. "Malowałam"igłą taki kolorowy obrazek(bardzo lubię)....bardzo ładnie wyszedł.
Pozdrawiam tęczowo jesienne serducho.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


...od brzegu do brzegu, dla wtajemniczonych to 7000 km, takie nic dla gorących myśli płynących w obie strony. Dziękuję za nie i odsyłam podobne. Pozdrawiam od serca.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję szczerze Pani Profesor za "+" i całuski, ulokowałem je w sejfie! Na pewno mi się przyśnią! Pozdrowienia. Eugi.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


...od brzegu do brzegu, dla wtajemniczonych to 7000 km, takie nic dla gorących myśli płynących w obie strony. Dziękuję za nie i odsyłam podobne. Pozdrawiam od serca.
Co to jest 7000 km...Myśl jest najszybsza....tylko w jedną stronę jest pod górę potem nabiera jeszcze prędkości światła.Gieniu!Wszystkiego co naj,naj,naj,naj,naj,naj,naj,najlepsze!
"Naj"tyle ile kolorów ma tęcza.
(ale się "rozmazałam")
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Dyziu, jesteś bardzo łakawy. Pozdrawiam również.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @LeszczymDziś poważnie.  Rozumiem to uczucie zawieszonej sprawy i niedopowiedzenia. To frustrujące, gdy coś ważnego zostaje w powietrzu, a druga strona po prostu znika bez słowa wyjaśnienia. Masz prawo czuć się rozczarowany i trochę zły – to naturalna reakcja na sytuację, która nie doczekała się zamknięcia. Jednocześnie nie znasz jej powodów. Może rzeczywiście coś ją powstrzymało, może się przestraszyła, a może po prostu nie była gotowa na domknięcie tej sprawy w taki sposób, jak ty. Czasem ludzie uciekają, bo nie wiedzą, jak inaczej poradzić sobie z trudną sytuacją.      
    • @Annna2Bardzo dziękuję, myślę Aniu dokładnie tak samo jak Ty. Pozdrawiam.  @Marek.zak1Bardzo dziękuję! Posłucham piosenki, a co do transparentności facetów to ... nie jestem taka pewna. :)  Pozdrawiam. 
    • W krainie fantazji mieszkają literki, mają główki i ogonki. Lubią kropki, wykrzykniki i pytania. Mają wytyczone zadania.   Poprzez zdania układają się w prozę lub poematy. Zwykle nie odnoszą straty. Długopis jest zaklęty!  
    • @andrewBardzo sympatyczny i miły w odbiorze.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Annna2 Kontynuacja Twojego poematu trzyma wysoki poziom, jest wierszem erudycyjnym i zmuszającym do głębokiej refleksji. W niewielu słowach zawarłaś ogromny ciężar historii, filozofii i osobistego doświadczenia. Wiersz jest gęsty od znaczeń. Zestawienie "Białego Domu" nad Moskwą z upadkiem Commonwealthu czy traumą Wietnamu tworzy uniwersalny obraz kruszenia się imperiów i wielkich ideologii. To nie jest proste wyliczenie, ale gorzka konstatacja, że historia powtarza swój cykl upadków, a "łabędzi śpiew" zawsze przychodzi za późno. Ważne jest pytanie o "pokrzywione drzewo człowieczeństwa". czy jesteśmy skazani na porażkę w próbach naprawy świata i samych siebie? No tak, jak u Ciebie - Zaczynasz od wielkiej historii, pociągów i samolotów, których "rozkładu jazdy" nie znamy. A potem nagle perspektywa zawęża się do "tej samej drogi", do cichych kamieni, które można dotknąć i pieścić. Historia przestaje być odległym procesem, a staje się czymś, co odciska piętno na jednostce tu i teraz. Zakończenie jest subtelne i piękne. To wiersz bardzo mądry.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...