Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kruki

demira
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

demira

demira

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Kiedy patrzę w Twoje oczy widzę jak je krew zalewa
Krwawe łzy i krwawe serce trochę tlenu tu potrzeba
I nie pierdol o miłości, o uczuciach i radości
Ja już stoję na krawędzi i umieram w samotności
Ta samotność to nie brak tu przyjaciół fałszywych
Co nie wiedzą nic o krukach gdzieś pod drzewem tam zabitych
A te kruki dalej skrzeczą, bym nad grobem mógł zatańczyć
By mi grała melodyjka mechanicznej pomarańczy
A ty powiedz jedno słowo, które do milionów dotrze
Wtedy zasnę znów spokojnie i swe myśli tez uproszczę
Kiedy to zrozumiesz oczywiście będzie późno
Gdy za późno to zrozumiesz wszystko pójdzie znów na próżno
Księżyc nie wyznacza życia,każdy przedmiot sobą tętni
W jednej nucie Ci policzę, którzy ludzie nie są bierni
Błagam powiedz, że nadzieja ta ostatnia nie umarła
Bo te myśli moje białe ona dawno już podarła
Ja tu żyje tylko z krukiem kopiąc z każdym dniem swój grób
Bez błękitnej krwi znów umieram jako pusty,żywy trup

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Natuskaa
      Istnieją...

      Przez Natuskaa · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czas bawi się naszymi zabawkami. Gdybyśmy ich nie mieli... albo gdybyśmy mieli zegary słoneczne.... ? :)   Udanego tygodnia życzę  
    • Deonix_
      Nie zdążysz

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      Świetny wiersz, tak foremnie, jak treściowo,  zgadzam się z przekazem bardzo mocno.  Wiele tracimy w tym codziennym zapędzie jak na autostradzie, czasami aż nie wiadomo za czym,  a taka introspekcja i rozejrzenie się po bokach są dla higieny psychicznej przecież potrzebne.  Chociaż nie raz wyrzucam sobie, że potrafię się zachwycić czerwonym listkiem jesiennym,  pomidorem na kanapce, (po)wietrznym ruchem trzciny nad wodą. Ale może właśnie to ratuje mi życie, a Ci "dorośli", którzy nie potrafią patrzeć na świat oczami dziecka i się nim rozkoszować, nie mają tej wrażliwości i receptywności, cierpią okrutne katusze?  Daje do myślenia (i odczuwania) Twój wiersz :)))   Serdecznie pozdrawiam (już jesiennie :))   Deo
    • sam_i_swoi
      Opuszczona Nadzieja

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      @ToyerTwój zamysł podoba mi się, problemy techniczne typu nie potrzebne 'ja' w pierwszej zwrotce, to nie przeszkoda, w następnym spróbuj rytmikę poprawić. psocik retro wybacz Grzeszny ja byłem i beznadziejny, Nadzieję pochowałem pierwszy, Pierwszyznę sobie przyznałem, O nadziejo bez ciebie bezgłośnie - konałem.  
    • sam_i_swoi
      Błędy

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      @Leszczym :)
    • Toyer
      Opuszczona Nadzieja

      Przez Toyer · Opublikowano

      Nadzieja umiera ostania umarłem przed nią w martwej duszy zapytania wciąż jeszcze są ze mną Nadzieja nie ma głosu więc nic nie odpowiada lecz jest i ma dobry słuch dlatego do niej gadam Moja Nadziejo nie umieraj żyj we mnie do końca nie zostawiaj mnie samego  martwego ducha pocieszaj Dziękuję że jesteś i będziesz chociaż nie masz żadnej mocy bez ciebie się rozpadnę i na zawsze zostanę martwy To ty powinnaś umrzeć ze mną tego samego dnia z ostatnim oddechem lecz umarłem jeszcze przed tobą i to jest moim grzechem Zostawiłem cię najdroższa Nadziejo mam nadzieje że mi wybaczysz

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...