****

[Emilia Jedwabińska]

Nie gaś tego w dłoniach.
To iskra.
Nie zamieniaj jej w popiół.
Może kiedyś zabłyśnie
tak jak wielkie ognisko
I napełni Cię ciepłem
i oświetli Twą drogę.
Nie niszcz tego nasienia.
Może wpadnie w dobrą ziemię.
Wykiełkuje.
Zakwitnie.
Wyda pąk i kwiat
najpiękniejszy ze wszystkich.
Nie pal zapisanych kartek.
Wiem.
To tylko słowa.
Może złożą się w wiersz.
Ktoś się nimi zachwyci
i zrozumie ich sens.
Nie zabijaj nadziei.

[Piotr Sanocki]

Jak można zostawiać taki wiersz bez komentarza ?!! W prawdzie jest tutaj kilka drobnych błędów, ale podoba mi się cel/finał wiersza. Oryginalne zakończenie. Popracuj jedynie nad początkiem ;) Środek - z tym nasieniem - trochę przegadany...

Pozdrawiam serdecznie