Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nic ponadto

klubo
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

klubo

klubo

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

kiepsko skręcona
i wplątana
wyrywam się

parafrazuję myślami
żonglując idiomem
odcinam czwarty palec
serdeczności nie oczekując

w świecie przymusu
wolność boli

teresa943

teresa943

Opublikowano
Opublikowano

dla mnie ten wiersz jest wieloznaczny i dlatego mi sie podoba;
może być o wolności osobistej (pragnienie wyrwania się...
np. z toksycznego związku)

odcinam czwarty palec
serdeczności nie oczekując

w świecie przymusu
wolność boli

albo o wolności w szerszym znaczeniu, np. społecznym

serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Taka sobie myśl.

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Czasami mam wrażenie, że moja wolność ogranicza się do wolnych żartów.
    • Berenika97
      luminaria

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Twój wiersz to uroczy i niezwykle ciepły utwór, który działa jak balsam, jak chwila wytchnienia od codziennych problemów. Przypomina, że źródło piękna i kolorów jest tuż obok nas – w buraczku, groszku, oliwkach. To pochwała dostrzegania poezji w najbardziej prozaicznych elementach rzeczywistości. Zadajesz pytanie: "jaki problem, kochani?", a potem sama udzielasz odpowiedzi: problem znika, gdy zanurzymy się w prostym pięknie świata. Bawisz słowem w niezwykle subtelny sposób. Tworzenie nazw kolorów od ich źródła („buraczkowy z buraczka”, „popielaty - z popiołu”, „butelkowy - z butelek”) jest nie tylko pomysłowe, ale też przywraca słowom ich pierwotny sens. Wiersz staje się swoistą genezą barw. A jednocześnie kolory opisujesz tak, że można ich niemal dotknąć i posmakować. „Groszek, który w ustach się słowi”, „karmelowy, jak ciepło". To tekst, który otula i koi, a jego łagodny ton jest niezwykle kojący. Ostatnie zwrotki, w których kolory pożyczane są od księżyca i słońca, wynoszą ten "codzienny" świat na poziom kosmiczny. Inspiracji i piękna można szukać wszędzie – od tego, co na talerzu, po to, co na niebie. A myśl, że każdy promień słońca „przebiera w dobranoc”, jest cudownym obrazem na zakończenie dnia. To tekst, który otula i koi, a jego łagodny ton jest niezwykle kojący. Jest jak antidotum na szarość i zmartwienia. To tekst pełen światła, ciepła i subtelnego czaru - Alicjo z poetycznej krainy.
    • Leszczym
      Pan Zięba

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @wierszyki Ekstra !!!!
    • Alicja_Wysocka
      Pan Zięba

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Wcale nie fastrygowany, szyty na miarę, wturlał się we mnie jak szpuleczka po niciach.  Zagrałaś na mojej fantazji po nutkach uśmiechu :)
    • Berenika97
      Myśli na horyzoncie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrewRefleksyjny wiersz. Zakończenie – "nie wszyscy" – zastanawia. Bo rzeczywiście, nie wszyscy ludzie mają się dobrze, a świat... świat po prostu jest. Trwa.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...