Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Smutki


Rekomendowane odpowiedzi

Wchodząc w czarną dziurę smutków
Idę długą ścieżką rozdrapanych ran
Zmagam się z wiatrem przygnębienia
Próbując raz po raz wynurzyć się z morza własnych łez

To jest moja szara rzeczywistość
Której głaz przygniata mnie do ziemi
Co dzień coś we mnie umiera
Co dzień zaglądam do swojej studni rozpaczy

I tak idę bez końca
Idę bez celu
Na końcu długiej drogi
Znajdę może choć iskierkę szczęścia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...