Gdy lata miną.

[Józef Bieniecki]

Nie ginąć żal gdy wróg u bram,
Nas armia nie powstrzyma.
Patrząc w historii światłą dal,
Zgniatamy też olbrzyma.

Na sercu wiara,w sercu Bóg,
Łopoczą z nim sztandary.
Nie zdzierży w nas tu żaden wróg,
Bo warci są ofiary.

Gdzie dwóch polegnie,stanie trzech,
Oddamy młode lata.
Ma takich synów każdy wiek,
Aż do skończenia świata.

Szybciej niż wicher,czołgów stal,
Wygody nikt nie pyta.
Im jest Ojczyzny-Polski żal,
W ustach Rzeczpospolita.

Gdy wojny miną-ciemny las,
Pieśń partyzancką w szumie.
Niech o nich pamięć żyje w nas,
Jak on pamiętać umie.

I miną lata,wieki już,
Na panteonie czasu.
Wiązankę wdzięczną,serca róż,
Ze śpiewem złóż od lasu.

Józef Bieniecki