Warszawie!!

[Józef Bieniecki]

Po domu,burzą drugi dom,.
Miasto cmentarnych trupów.
Kikut kominów z wszystkich stron.
Wagony cennych łupów.

Już do niewoli nie chcą brać,
Na miejscu egzekucje.
Niemców na mordy ino stać,
Eksterminacja kluczem.

Samotny w gruzach k-em grał,
Na wykrwawionych szańcach.
A na widecie dzieciak stał,
Stąpając boso w palcach.

Krwi morze toczą,krzywdę,ból.
W krzyżackim hołdzie prawa.
By psychopatom stawiać dwór,
Na miejscu gdzie Warszawa.

Legły tysiące ,setki już,
Niezwyciężona jęczy.
Smród trupi,głód,gryzący kurz,
Nie błaga i nie klęczy.

Poszło tysiące wiernych sług,
Na wartę, w chwale Pana.
I tam przed Stwórcą padli z nóg,
W kurz Nieba,na kolana.

Józef Bieniecki
W 70 Rocznicę Powstania Warszawskiego.

[Adam Sielatycki]

Pozdrawiam Józefie, przejmujacy wiersz - mocny, może czasami zbyt doslowny, ale za to z doskonałym rytmem - jak żołnierski marsz, podoba mi się.