O tobie

[Łukasz Michał K.]

Alkohol wiatru w skroni kołysze
Obfita dawka, amarant nieba
Figluje serce w puklach akordów
W huczną zieloność, cisza omdlewa

Księżyc twych oczu, krąg złotolity
I wiekuistość, płynąca kwieciem
Uśmiechów śnionych, wiosną żywota
Krasą nastrojów, danych poecie

Ty jesteś wiatrem, trucizną olśnień
Harfą eolską, gitarą szczęścia
Runią wonności, twórczą podnietą
I zapomnieniem, zgrozy odejścia

Słońce dotyku, obłoku donny
Trwaj mi na niebie w płonności żalu
Z napitków życia, chcę spijać ciebie
Tyś najcudniejszym z dorodnych darów

[Ela_Ale]

Czy to Słońce czy Kobieta? Pasują zarazem. Może nie zrozumiałam? Czysta poezja. E.

[Gość]

W dodatku piękna.
Ale przecież nikt nie może czuć się zaskoczony, że tak piękne wiersze wychodzą spod Twojego pióra Łukaszu.
Pozdrawiam serdecznie
J.