Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tylko dla pań


Rekomendowane odpowiedzi

Wszystkim paniom które swą obecnością
upiększają ten poetycki serwis -
Życzę Wszystkiego Najlepszego z okazji
Dnia Kobiet .


Gdy się uśmiechacie
mocniej biją nam serca
szybciej znikają smutki
dłużej trwają radości

Gdy się uśmiechacie
cieplejsze chłodne dni
jaśniejsze ciemne noce
słodsze wydają się sny

Gdy się uśmiechacie
miłość ogniem płonie
którego pierwszą iskre
rozniecacie zawsze wy

Gdy się uśmiechacie
cały świat się cieszy
bo wyraz takiej twarzy
ładniejszy jest od tęczy

Gdy się uśmiechacie
szybciej rosną nasiona
a z nich piękne drzewa
których cień zakrywa zło

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

____________$$$$
____________$__$
____________$__$
____________$__$
___________$___$
__________$_____$
_________$_______$
________$_________$
_______$___________$
______$_____________$
______$_____________$
______$_____________$
______$____________$
______$____________.$
___$$$$$$$$$_______.$
__$_________$______$
_$___________$_____$
$_______~~_~~_$$$$$$$$$$$
$____~~_~~~~~~$________.$
_$__~~~_~~_~~$___~~__~~_$
__$__~_~~_~~.$_____.~~~~~_$
___$_~~~~~~$_$___~~~~~.~~$
____$$$$$$$$$_$__~~.~~_~~~$
________$$_____$_~~.~_~~~$
________$$______$$$$$$$$$
________$$__________$$
________$$__________$$
________$$__________$$
________$$__________$$
_______$$$$$________$$
_____$$$$$$$$_______$$
__________________$$$$$$

za tak prześliczne życzenia - Jola :)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No to wnoszę...a co z kobietami smutnymi?

im na pocieszenie też PARYTET się należy
parytetem smutku podzielą się... cholera ale między sobą
złamany PARYTET!
Aha, żeby to była kobieta, a nie babok! Tata miał rację! To jest rasizm przeciwko mężczyznom! Żądam odszkodowania!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No to wnoszę...a co z kobietami smutnymi?
jak to co - Marcin masz ja ja rozwesel i już chociaż raz, do roboty :DDD
Ach tak!? W nocy z piątku na sobote ze Świnoujścia do Ystad odpłynął prom z grupą kobiet, na swoje święto bawiących się tak, że śledzie uciekły z Bałtyku! Sodoma i Gomora u naszych wybrzeży! nawet ja nie dałem rady opanować masowej histerii, bosz...co tam sie działo...kapitan chciał już sos do ruskich wysyłać,ale mu ktoś wybił z głowy dopiero byłaby afera...
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jak to co - Marcin masz ja ja rozwesel i już chociaż raz, do roboty :DDD
Ach tak!? W nocy z piątku na sobote ze Świnoujścia do Ystad odpłynął prom z grupą kobiet, na swoje święto bawiących się tak, że śledzie uciekły z Bałtyku! Sodoma i Gomora u naszych wybrzeży! nawet ja nie dałem rady opanować masowej histerii, bosz...co tam sie działo...kapitan chciał już sos do ruskich wysyłać,ale mu ktoś wybił z głowy dopiero byłaby afera...
Marcin, to się działo u wybrzeży Szwecji i na statku. Dobrze, że kapitan te baby zostawił u sąsiadów. No i czy one Ciebie nie uszkodziły. Buziaki dla tego bohatra co nas od afery, ruski to by zaraz z kałasznikami ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Przepraszam, że uniemożliwiłam ci rozwinięcie tematu o postępowaniu ludzi z poezja.org Naprawdę mi przykro, bo widzę jakie to było dla ciebie ważne.  Może kiedyś nadrobimy stracony czas i opowiesz mi o "niegodnych szacunku zachowaniach".   Serdecznie pozdrawiam.
    • Nie musisz przepraszać za coś, czego nie musiałaś robić.  A przyczepiłaś się do dosyć popularnej figury retorycznej.   Cieszę się, że już Ci się samopoczucie poprawiło.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      lustro zna prawdę ;) 
    • Przepraszam, że nie podjęłam dialogu o złych katolikach, którzy sieją nieprawość i demoralizację, tylko czepnęłam się załamania rytmu, przez co sama miałam załamanie i tik nerwowy, ale że jesteś na miły, uprzejmy i pomocny, to już mi przeszło.   Pozdrawiam.
    • W blasku zniczy migocących płomieni,  Smaganych zimnym wiatrem jesiennym, Niejedno rzewne wspomnienie się tli, Żarząc się skrycie w głębinach pamięci,   Niekiedy z dzieciństwa chwil beztroskich, Niekiedy długich rozmów na progu dorosłości, Z tymi, których ciała skryły mogiły, Dziś już pośród nas nieobecnymi..   W blasku zniczy migocących płomieni, Otulonych całunem jesiennej mgły, Rzewne emocje dotykając strun wrażliwości, Budzą szept niesłyszalnej ludzkim uchem melodii,   A tlące się w duszy wspomnienia, Niejeden z przeszłości odmalowują obraz, Widzianego oczami dziecka świata, Tak odległego od problemów dorosłego życia…   W blasku zniczy migocących płomieni, Na grobach bohaterskich obrońców naszych granic, Którzy przed laty w wieku tak młodym, Ukochanej Ojczyźnie ofiarnie życie poświęcili,   Z głębi serc modlitwy szczere, Choć w proste tak słowa niekiedy przyodziane, Gdy zabiegana ludzkość pędzi na oślep, Tak wymownym patriotyzmu są dziś aktem...   W blasku zniczy migocących płomieni, Pośród walecznych ułanów porośniętych mchem mogił, Na polach wielkich bitew pamiętnych, W obronie Ojczyzny przed laty poległych,   W ustawionych tak licznie jedne obok drugich, Niewielkich zniczy wnętrzach szklanych, Maleńki płomyk trwożnie dziś drży, Ku wielkich bohaterów pamięci...   W blasku zniczy migocących płomieni, Niosą się rzewne za zmarłych modlitwy, Znad starych modlitewników kartek pożółkłych, Wyszeptywane przez siwowłose schorowane staruszki,   Gdy w drżącej pomarszczonej dłoni, Starego różańca przesuwane paciorki, Ofiarowane za dusze ukochanych ich bliskich, Skracają czas zasądzonych im mąk czyśćcowych…   W blasku zniczy migocących płomieni, Gdy z oczu gorzkie jak piołun łzy, Niedbale ruchem dłoni otrzemy, By zapomniane na ziemię padły,   Niech zakiełkuje w naszych sercach Nadzieja, Wiecznego życia po śmierci dostąpienia,           Gdy pocieknie ostatnia w życiu łza I zamknie się już na wieki powieka...   W blasku zniczy migocących płomieni, Gdy noc stare cmentarze otuli, A jedynie księżyca poblask nikły, Ześlizguje się po żelaznych bramach cmentarnych,   Jaśniejące pośród mroku światło zniczy, Na tablicach nagrobnych rozświetlając litery, Tajemniczej nocy snuje swe opowieści, O tych którzy snem wiecznym zasnęli...  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...