Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

proszę pana
ja nie jestem na zakręcie
jestem

jak w tej strofce
o wierszu z tytułami itp.
i nie


zbliżam się bardzo powoli
do jezdni szybkiego ruchu
w lewo w prawo w lewo

zastanawiam się
dlaczego nie mogę przejść
na drugą stronę

czekaniem się cofnęłam
tak gdzieś od około roku
i do połowy dobrego życia

teraz wiem
za szybko miota
wiatr od mijań i rur wydechowych

stoję
nadal czekam

za to poczułam się bliżej
tego żółwia z Galapagos
nie nie z tele
z wizji

tak to dziwaczne

kaczki też potrafią latać
czasem nawet lepiej niż pływać

a ryby

rybom natomiast zdarza się
szczególna przyczyna
to te przeszklone oczy

nie spieszy mi się
pięknym łabędziem już nie będę
ich i tak nie widać
kiedy pod chmurami giną

tak to nonsens

nie zupełnie
sam na sam z sobą

to znaczy że pani
że może się coś zdarzyć


tak
w dobrze napisanej książce życia
są zakazy i wyjścia
mnie bliższa jest pamięć

tylko niektórych powtórek
nie chcę

żyję
idzie wiosna będzie można naprawiać
rynny i dach

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dzięki Judyt,
za twoje ponowne tu wejście
:)) i w naturze zanurzenie
czytam twoje i pamiętam,
choć nie do każdego światła
lecę :)
mam w głowie tę twoją "uginającą się pięciolinię"
to mi zapadło już w pamięć
piękne sformułowanie
serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




oj ja też się kiedyś rozmarzyłam,
do dzisiaj tego urok czuję,

dlatego w trudnych chwilach
coś napiszę,
może to pocieszy i choć
jednej duszce coś podpowie,

trochę w prostych rzeczach optymizmu
radośći nie zaszkodzi,
z wiosną się łatwiej budzi i odradza

Jacku również
Z pozdrowieniami
Opublikowano

bestio, bestio,

dziękuję,

jeżeli czujesz, że bycie tutaj nie jest
dobre to odejdź, poszukaj badź odnajdź w realnym świecie
dobrego wsparcia lub dobrych kontaktów
czy innego zajęcia

serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




biorąc pod uwagę żarłoczność niektorych jednostek i niebezpieczeństwo komunikacyjnej porażki

a kto się przyzna, że to robi świadomie
skoro ten ktoś, tego nie kontroluje na linii porażki ?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor!
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...