Tango171 Opublikowano 23 Lutego 2010 Autor Zgłoś Opublikowano 23 Lutego 2010 Kiedy czas zapłacze, jak pan nad Judaszem. Ten, co wykuł w skale ogniem na tablicy. Bogowie waleczni, co wstrząsnęli światem. Bajeczni herosi ulepieni z gliny. Ludzka wyobraźnia maluje obrazy. Gęsie pióro moczy w kronikach przeszłości. A czas ciągle płynie - zmienia bieg historii. Nikt go nie powstrzyma. Wciąż się kołem toczy. Gdzie skryła się prawda? Co widzi na oczy? Gdzie nie ma początku tam nie ma i końca. Czy dla tej miłości zaigrały zmysły? Uskrzydlona duchem myślą tajemnica. Odbija się z echa ludzkiej perspektywy. Choć w prawdzie jej nie ma. Zawsze jest obecna.
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się