Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Produkt.

Józef Bieniecki
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Józef Bieniecki

Józef Bieniecki

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Narobiono profesorów,
Magisterków i doktorów.
Dziś po latach widać w rządzie,
Jaki ciężar na wielbłądzie.

Wygadany ,elokwentny,
Elegancki,prominentny.
Jak na pokaz z stada wzięty,
Wypasiony i nadęty.

Śmieci we łbie-władza w rękach,
Pływa sobie więc rybeńka.
Na głębinę ,na płyciznę,
Pewnie jakoś się wyślizgnę.

To miernoty zakłamane,
Jak Poniński zaprzedane.
Wiedzą wszyscy i nie wiedzą,
Ale milczą,cicho siedzą.

Afer nie dokończono ,
A kolejnej już początek.
Komuny nie rozliczono,
Dla zbrodniarzy jest wyjątek.

Żyją" biedni"jak potrafią
Kiedyś im podetną skrzydła.
Są nie rządem-a już mafią,
Konfidenci i mamidła.

Józef Bieniecki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Adaś Marek
      bóbr

      Przez Adaś Marek · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Każda wymówka jest dobra teraz trend jest na Bobra Pozdr.
    • Moondog
      Junacki...

      Przez Moondog · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz dzięki  Również pozdrawiam 
    • Adaś Marek
      umiar

      Przez Adaś Marek · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Satysfakcja dla mnie spora Fajny wierszyk, mądry morał. Pozdrawiam Adam
    • Tyrs
      Iluzja

      Przez Tyrs · Opublikowano

      Wszystko o kant – czegokolwiek. Łóżka, stołu, spodni. Teorii Immanuela przedstawionej w Krytyce. Wszystko zbłąkaniem rozumu na ścianie w postaci iluzji. Powinienem być instead of – to anielski młyn - jestem, zniekształcony głos Boga u Lema. Wyjątkowe stany – somnambulizm pod oknem ukochanej w postaci zespołu Elpenora – niech szlag trafi fantastykę i pchły (kogokolwiek, kolego). Shut up!, duplikacja dwóch w syndromie Gansera – mój stres, twój wybór –  choćby kur, miss world, studiowanie popisu składania jaj przed kogutem, resztki snów pochowanych paskiem zegarka na przegubie dłoni. Starej dłoni. Wszystko jest kantem i o kant – czegokolwiek. Niech trafi szlag – was, mnie, ich – przede wszystkim ich,   onych. Oto jestem – bez zgody. Według artykułu dwudziestego trzeciego. Opisuję, co widzę – i bez urazy. Że ściąłem drzewo dobra i zła – patologiczne upicie – splotłem wieniec cierniowy, nakładając na głowę przeźroczystej postaci welon. I zawołałem – sanna! Ho, ho - jak ja wołałem – owe sanna! I kląłem przy tym to, na czym świat stoi. Aż padł  na twarz, uruchamiając wszystkie mięśnie, każdy, nawet najmniejszy miocyt, to nie był krzyk – by wydyszeć –  Eli, Eli, lema lema lema… (jak kibic) sabachthani. Shut up! – zakrzyknął (i to był ryk) setnik  w obcym języku. Przebili mu bok, krwawił – wyciągnęli na środek drogi, Longinus pochylony nad Caiusem. Płakał. Ten pierwszy. I usłyszałem, jak jakaś kobieta – pięćdziesiąt lat – przeklina świat, nas, żołdaków po obu stronach granicy, pograniczników, wieczną ruchomość celu. I pomyślałem, że drab leżący obok jest ŚWIĘTY. A drab, skulony obok – przeklęty. I rozdarłem kotarę, by widzieć obu. Boga – ŚWIĘTY, ŚWIĘTY, ŚWIĘTY Serafinów i Tronów, w piżamie, gdzie ukryty papieros, dłoń na szyi strażnika zaciśnięta w nienawiść.    
    • Bożena De-Tre
      Wisielczy nastrój

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @poezja.tanczy Zmotywowałam do pracy znaczy-:)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...