Do pięknych panien

[Patryk_Wącławski]

Zechciałaś życia zakosztować,
Lecz piłaś, miła, zbyt łapczywie.
Kąsałaś wkoło - bestia zdrowa -
Cuchnąc cebulą oraz piwem.

Nie było mowy o umiarze
I srogo puchły Twoje lica,
Gdy żyłaś z cudzych snów i marzeń -
Demon - succubus, południca.

Zechciałaś życia zakosztować,
Jak wszystkie inne piękne panie.
Miej więc w pamięci moje słowa -
Życie Ci ością w gardle stanie!

I kiedy na mnie wybałuszysz
Przekrwione, wytrzeszczone ślepie,
Nikt guli w gardle nie poruszy,
Nikt Cię po pleckach nie poklepie.

I będziesz dławić się i krztusić,
Marząc by znów być piękną, młodą.
Ale nie zdążysz zrzucić tuszy,
Nim w bruk kamienny pieprzniesz głową.

A czerwień krwi na krawężniku?
Dla pięknych panien - cud przestroga!
Że zabaw w życiu choć bez liku,
Niektórych lepiej nie kosztować.

11.02.2010

[Jadwiga_Graczyk]

Patryk dobry wiersz z przestrogą, życiowy. Pozdr.