Zgłoś

@Nata_Kruk Zapraszam, raźniej dwom, niż w pojedynkę  :)  

"Starotki" niech zostaną.. na pamiątkę.. jak u mnie, moje.. :))

@Nata_Kruk Natka, ale staroć odgrzebałaś.  Wiesz co? - to były początki mojego bazgrania, usunęłabym go, ale w oryginale ma dedykację i trochę  szkoda, że tak niewiele wiedziałam na temat pisania. Został mi w pamięci jak dwie kropelki stareńkich perfum, albo nawet sama buteleczka.  To coś jakby kolejna żona - darła wszystkie zdjęcia z dawnych albumów.  Co było, to było, pamięci nie wykasujesz.  Dzięki :)

@aniat. Ten wiersz pachnie jesienią tak prawdziwie, że niemal słychać szeleścienie liści między wersami.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... to słowo w wersie niepotrzebne, wg mnie... wtedy.. na podłodze   ... skoro zamknięte nagle, to czy nie.. włączył.. napis śmierć (?)   ... że zwierzęta chodzą po żebrach ok. ale dlaczego.. odchody.. wspomnień, nie lepiej.. cienie, szkice (?)   ... dałabym, zasugeruję zwykłe.. wysycha..    @Migrena... czytając więcej niż raz, zaczęłam od sugestii... pomyśl i nie krzycz przypadkiem na mnie... :)  W Twoich wierszach, aż krzyczy rozpacz po stracie bliskiej osoby. Dajesz masę ciekawych porównań, niekiedy może aż za gęsto się robi, ale jest to na pewno krzyk, że los odebrał to, co było najdroższe ciału, umysłowi itp. Masz dryg to tworzenia gradacji tegoż smutku. Pomimo moich drobnych "ale", zostawiam plusik. Pozdrawiam.