Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wybór jury


Pancolek

Rekomendowane odpowiedzi

Kto decyduje o doborze jury?

Każdy może sobie zostać jurorem? Dzisiaj ten, jutro tamten? Trochę niepoważnie się to odbywa. Skromnym zdaniem mym, jurorów powinno być dwóch, trzech, największych fachowców tutaj, których wybiera angello i tyle. Bo robi się stadko w jury, w przypadku paru nazwisk - samozwańcze.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pancuś, Ty się czegoś obawiasz, czy tylko siejesz zamęt?

Pozdrawiam
/b

Kulturalnie wyrażam swoje zastrzeżenia, do których mam prawo.
Zależało mi na uczestnictwie - uczestniczę,
ale na 'pobycie' w ów tomiku - już znacznie mniej, zresztą nie mam szans, bo jednak przynajmniej z 10 zajebistych osób się zdecydowało na udział. Toteż niczego się nie boję.

Zamęt tworzę, bo nie rozumiem kryterium doboru sędziów
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pancuś, Ty się czegoś obawiasz, czy tylko siejesz zamęt?

Pozdrawiam
/b

Kulturalnie wyrażam swoje zastrzeżenia, do których mam prawo.
Zależało mi na uczestnictwie - uczestniczę,
ale na 'pobycie' w ów tomiku - już znacznie mniej, zresztą nie mam szans, bo jednak przynajmniej z 10 zajebistych osób się zdecydowało na udział. Toteż niczego się nie boję.

Zamęt tworzę, bo nie rozumiem kryterium doboru sędziów

no widzisz, a ma być co najmniej 20-tu :)
wyluzuj.

/b
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Miałem solenny zamiar wyjść z konkursu po angielsku aby nie psuć zabawy uczestnikom, ale nie bardzo jest jak, kiedy rzeczywistość skrzeczy. Znamienną rzeczą jest to, że samozwańczym głosem konkursu, jego twarzą, stała się niejaka Bea.2u - człowiek z zerowym dorobkiem twórczym, grafoman, krytyczny dyletant, czołowy orgowy zadymiarz i manipulator. W myśl zasady, że gorszy pieniądz wypiera lepszy, orgowy Dyzma rządzi, dzieli, wypowiada się w imieniu i ( to było ostatecznym powodem rezygnacji ) bierze sprawy w swoje ręce - dostęp do wyników prac jurorów. Nie mam cienia zaufania do tej pani. Kiedy za namową osoby, którą cenię i szanuję, zgodziłem się na udział w jury, miałem złudzenie, że będzie ono wielobarwnym wielogłosem poetyckim, sumą oryginalnych, jednostkowych wyborów. Jednobrzmiący, jedynie słuszny głos obecnej w jury towarzysko - alkoholowej spółdzielni, działającej wg zasady " kto nie z Mieciem, tego zmieciem " - tych złudzeń mnie pozbawił.
Szkoda konkursu, szkoda pięknych nazwisk w jury, szkoda poetów, szkoda poezji...

P.S.
Pomysł Pancolka,jest genialnie prosty ale spóźniony.
Mleko się już wylało...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tzn. do Bey nic nie mam, ale między Bogiem i prawdą są osoby, które są bardziej kompetentne niż Ona. Czy to znaczy, że jest niekompetentna? No nie. Mój postulat brzmi: skoro najbardziej poważani i doświadczeni są chętni do bycia w jury, to po co je rozszerzać sztucznie o jednostki, które nie mają takiego autorytetu tutaj. I czemu prawdopodobnie o doborze jurorów decyduje tylko Bea, a reszta się przygląda? Jakieś to dziwne wszystko. Nieprofesjonalne i niezbyt konsekwentne.

2/3 osoby by starczyły, miałyby łatwość komunikowania się i dyskusji. A tak to: jakieś kocie ruchy są wykonywane w czasie trwania konkursu, dopychanie jakichś osób do jury, po co?
ps: Lecter zrezygnował, więc jego nazwisko powinno zniknąć ze strony tytułowej i tyle. Bo ta informacja że został wycofany, czy co tam jest napisane, jest zbędna. Jakaś taka ostentacyjna
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Poza tym: ktoś musiał być na czele. Skoro nikt się nie zgłaszał, a Bea jest w jury, to chwała jej za to, że się za to wzięła. Inni członkowie mieli szansę wziąć sprawy w swoje ręce.
Krytykuję JEDNĄ decyzję, a formy jury nie chcę zmieniać, żeby było jasne - demokratycznie wszyscy się zgodzili na taką, a nie inną liczbę członków ławy sędziowskiej, więc zmienianie tego, byłoby kolejnym bezsensem i pretensjami innego Pancolka.

Nie napadam na Beę, zwracam uwagę na niezrozumiały dla mnie ruch "na górze" i pytam o jego kulisy wewnątrz szacownego składu oceniających.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ale to nie koniec niespodzianek zapewne :)

Ja osobiście już rąk w ten konkurs nie mieszam (ani jury, ani wydawanie), bo z założenia miał to być prosty i spokojny konkurs, jakich w Polsce jest teraz około dwóch milionów. Niestety zamiast ruszać z konkursem od razu (i tutaj mam osobiście żal że to nie poszło ) zaczęto dobierać jury, potem jury do jury i wreszcie nad jury - a to tylko dlatego, że komuś bardzo, ale to bardzo zależało, żeby konkursu nie było. To że jest, mnie osobiście cieszy (nawet wkleiłem tam wiersze, chociaż i tego miałem nie robić), bo przynajmniej wygrał rozsądek - za rok już może być tylko lepiej.
Ale żeby jury się wydawało - to jest jakiś ewenement :)))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie ja decydowałam o formie konkursu ani o składzie jurorów.
ktoś inny wykonał tę pracę.

życzę wszystkim bardziej pozytywnego podejścia do inicjatywy.

Pozdrawiam
/b

Nie odwracaj kota ogonem jak p. Chlebowski ;)
Kto zaaprobował nowego jurora poza Tobą?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pancolek - właśnie na początku miało być max 5 osób w jury, ale zaczęły się dyskusje, że za mało itd. Więc się powiększyło;) No, ja też uważam, że to zbyt dużo, ale cóż...
Beacie należy się dobre słowo, że się wzięła za sprawy organizacyjno-informacyjne.

Trochę szkoda, że osoby z jury, które biorą udział w konkursie (o ile są takie) nie wklejają wierszy do działu utworzonego specjalnie na tę potrzebę, żeby było jasne kto i co prezentuje, tylko gdzieś tam prywatnie do angella, który wraz z kimś tam będzie wybierał spośród jury, nie wiem, chyba dwóch autorów. Z tym jest trochę zawalona sprawa, moim zdaniem.

Ja osobiście nie biorę udziału w konkursie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie ja decydowałam o formie konkursu ani o składzie jurorów.
ktoś inny wykonał tę pracę.

życzę wszystkim bardziej pozytywnego podejścia do inicjatywy.

Pozdrawiam
/b

Nie odwracaj kota ogonem jak p. Chlebowski ;)
Kto zaaprobował nowego jurora poza Tobą?


Więc nie o skład tu chodzi ale o jednego jurora. Co masz przeciw Wiktorowi Bukowskiemu?
tak, zaproponowałam go, Angello zaaprobował. w czym problem?
Spoko, jak ktoś jeszcze zrezygnuje będzie jedno miejsce wolne. osobiście uważam, że im szersze jury, tym bardziej obiektywna ocena. Co do oceny naszych wierszy, to co ma być, to będzie. nie zamierzam tu robić problemów.

czy już wszystko jasne ?
takie dyskusje powinny mieć miejsce dwa miesiące temu, a nie teraz, bo teraz to mają wyłącznie znamiona dywersji.

czy ja już mogę spokojnie wyjechać?

pozdrawiam :)
/b
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie odwracaj kota ogonem jak p. Chlebowski ;)
Kto zaaprobował nowego jurora poza Tobą?


Więc nie o skład tu chodzi ale o jednego jurora. Co masz przeciw Wiktorowi Bukowskiemu?
tak, zaproponowałam go, Angello zaaprobował. w czym problem?
Spoko, jak ktoś jeszcze zrezygnuje będzie jedno miejsce wolne. osobiście uważam, że im szersze jury, tym bardziej obiektywna ocena. Co do oceny naszych wierszy, to co ma być, to będzie. nie zamierzam tu robić problemów.

czy już wszystko jasne ?
takie dyskusje powinny mieć miejsce dwa miesiące temu, a nie teraz, bo teraz to mają wyłącznie znamiona dywersji.

czy ja już mogę spokojnie wyjechać?

pozdrawiam :)
/b

Angello jest w jury? Dwa miesiące temu to był czas przed konkursem, teraz konkurs trwa. Takie zmiany są absurdalne i kompromitują jego wartość, po prostu. Śledziłaś kiedyś jak odbywają się konkursy ogólnopolskie?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



U Angello nic nie zginie: On tu jest chyba najbardziej bezstronną jednostką. Wysyłaj, bez problemu ;)
Nie chodzi o to czy zginie czy nie. Jako juror od samego początku nie miałem zamiaru brać udziału w konkursie. Chodzi o przejrzystość. Wiersze jurorów też powinny być "na widoku" dla ogółu, żeby każdy mógł sobie skonfrontować czy dobre zostały wybrane czy nie, tak jak każdy użytkownik będzie mógł ocenić nasz/jurorów wybór.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



U Angello nic nie zginie: On tu jest chyba najbardziej bezstronną jednostką. Wysyłaj, bez problemu ;)
Nie chodzi o to czy zginie czy nie. Jako juror od samego początku nie miałem zamiaru brać udziału w konkursie. Chodzi o przejrzystość. Wiersze jurorów też powinny być "na widoku" dla ogółu, żeby każdy mógł sobie skonfrontować czy dobre zostały wybrane czy nie, tak jak każdy użytkownik będzie mógł ocenić nasz/jurorów wybór.

Chyba Angello ma podobną koncepcję co Ty, Tomek. Jest wątek w okolicach konkursowych. Zerknij

www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=104561#dol
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

przepraszam bardzo ale widzę że o mnie tu mowa
ja się do nigdzie na siłę nie pchałem, tak jakoś wyszło, jeżeli ktoś się nie zgadza, w bezsensowny sposób przekręcając co_kolwiek to kij mu w przysłowiowe oko,
niniejszym oświadczam swoją bezstronność co do kąśliwych komentarzy samego pucolka

amen.

i przyżekam na święty krzyż że w ocenie swojej będę jak Salomon sprawiedliwy

chociaż nie o to tutaj chodzi

pozdrawiam serdecznie zainteresowane strony

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie chodzi o to czy zginie czy nie. Jako juror od samego początku nie miałem zamiaru brać udziału w konkursie. Chodzi o przejrzystość. Wiersze jurorów też powinny być "na widoku" dla ogółu, żeby każdy mógł sobie skonfrontować czy dobre zostały wybrane czy nie, tak jak każdy użytkownik będzie mógł ocenić nasz/jurorów wybór.

Chyba Angello ma podobną koncepcję co Ty, Tomek. Jest wątek w okolicach konkursowych. Zerknij

www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=104561#dol
O widzisz pojawiły się wczoraj.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • życie jest piękne  mówią lekarze   życie jest krótkie  mówią grabarze   czas ucieka  mówi Fizyka  ksiądz na ambonie  woła co potem  a co ze mną mam cudze marzenia  cudze patenty  myśli nie swoje  nie swoje produkty cudze partie  I interesy  nic tylko się zabić  bo nic nie jest moje  newer język w którym piszę jest polski  litery tez jakieś sprzed-wieków  Amor omnia vincit nur ich bin Tod 
    • Na oddziale tym. W zamknięciu. W pomarańczowej smudze zmierzchającego słońca, która przecina, niczym rozżarzonym biczem środek podłogi. Która ciemnieje powoli. Stopniowo. Stopniowo. Tak bardzo stopniowo… Trzeszczące cicho szpitalne łóżka. Albo milczące. Ustawione równo jak na wystawie. Ze szkieletami zmarłych sprzed wielu bardzo wieków. Szpitalne łózka, a na nich twarze woskowe. Wyblakłe pergaminy. Poszarzałe w spazmie agonii. Twarze nieboszczyków, choć jeszcze żywych. Lecz tak naprawdę. Naprawdę… Wijące się z bólu. Powykrzywiane kształty. Pokręcone cierpieniem w rozgrzebanej pościeli. Leżące, porzucone kłody zmurszałego drewna, jakby przymierzały się powoli do sosnowej trumny. Do gleby…   Te ciała spocone w ekstazie nadciągającej śmierci. Spalone kobaltową lampą truchła. W ciszy i zaduchu. W milczącej beznadziei…   Przemierzające z mozołem równinę pustą, rozległą. Pełną melancholii. Zbliżające się do kresu. Do horyzontu, gdzie obłok zsuwa się biały w tym powolnym prologu pędu. Spoglądam. Patrzę. Z kołder wyciągają się czyjeś ręce. Ramiona jak grób rozwarte szeroko. Z oparzelinami śmiertelnej gorączki. I cienie. Cienie. Wszędzie wokół cienie. I cienie. Znowu. Bądź znowu. I jeszcze… Profile twarzy zastygłe. Wykute w kamieniu leżące popiersia. Nogi zgięte w kolanach. Oparte o nie brody. Zgięte w pół kołyszące się w przód i w tył, jakby znaki zapytania – „dlaczego to ja, właśnie?” Siedzące na krawędzi postacie z minionego już czasu. W piżamach. W podartych strzępach splamionych łachmanów. Ktoś proszący o wodę. O jeden łyk. Bądź jeszcze…   Senne majaki. Zwidy. Nacierające zmory. Tu i tam skrzypnięcie. Krzyk przerażenia. Albo rozmowa niewyraźna z kimś kogo tu od dawna nie ma. Który to rok? Rok to już dawno umarły. Przywalony betonowymi warstwami przeszłości. Nie da się już tego odwalić. Rozkuć. Rozbić młotami. Za oknami drzewa kołyszą się jakoś smętnie. Strzeliste topole, białokore brzozy, które szumią. I szumią coś z opowieści lasu. Podejdę tam. Podejdę do okna, mimo rwącego bólu. Podnoszę się w męce. W skowycie… Jakiś bicz mnie chlasta po piersi. Ale idę. Opieram się o żelazne poręcze łóżek. Patrzą się na mnie szeroko rozwarte, zdziwione oczy. Zmętniałe. Niewidzące. Albo nie patrzą się wcale. Zamknięte powiekami. Idę. Krok po kroku. W wielkim osłabieniu. Moja twarz przezroczysta. Olśniona zmierzchem. Słońcem spowitym liliową chmurą. Kiedy idę tak środkiem sali, zamknięty ciepłą smugą pomarańczowego blasku.   Kiedy już jestem, dotykam rozedrganą dłonią szyby. Kończy się już lato i życie. Wszelkie istnienie. Jakieś takie przeminięte lotem błyskawicy. Zdaje się, że ktoś wznosi toast w brzęku szkła i srebra. W porcelanie. W kryształowych błyskach. W mżeniach niezliczonych pikseli. Nie. To tylko zwidy. Słuchowe omamy za sprawą gorączki.   Organizm jeszcze walczy. Lecz już nie trzeba. Nie trzeba. Bo i po cóż, kiedy jest się już tak naprawdę po drugiej stronie? Dotykam palcami szyby. Tej gładkiej powierzchni. A za nią drzewa majaczą. Kołyszą się i chwieją. Za szybą drzewa szumią coś o przemijaniu. Lecz nie słyszę. Niedosłyszę. Albowiem zagłusza je piskliwe w uszach milczenie. Ale oto brama z powietrza. Strumienie atmosfer. Wiatr idący z wysoka. Sfruwający na skrzydłach furkoczących od piór. Ktoś najwidoczniej zniszczył wskazówki wyroczni, ponieważ leżą teraz połamane, pogięte w trawie. A więc jest jeszcze ratunek. Jeszcze można uciec. Oglądam się za siebie. Jarzą się drobinki kurzu. Wirują.   A więc jeszcze można...   (Włodzimierz Zastawniak, 2024-06-06)   -------------------------   *) „Oddział chorych na raka”, tytuł powieści Aleksandra Sołżenicyna      
    • A oto jak się recytuje, to jest styl Jajeczny, po mojemu Pradawny      
    • życie to nie bajka to droga która wiele do powiedzenia ma   to góry łąki i lasy czasem smutek żal   to niewiadoma którą trzeba zrozumieć   to drzwi za którymi różnie bywa   życie to nie bajka ja o tym dobrze wiem mówię to ja   który czasem błądzi szukając prawd którymi bawi się los    
    • @Łukasz Jasiński :) dzięki     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...