Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Spóźniony list

Dama Kameliowa
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Dama Kameliowa

Dama Kameliowa

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Czasem jeszcze w pamięci mi staje
Żywy wciąż portret twej twarzy
Między wysokich trawy smyczkami
Ułożonej do snu dalekiej podróży

I widziałam jak wtedy marzyłeś
Łowiąc oczyma Słońca promienie
Żegnające nas czerwieni rozlewem
By w mgnieniu oka w nim utonąć

Pamiętasz, nocą nasłuchiwaliśmy świtu
Który zostawiał pod zmęczonymi powiekami
Sny co się zapomniale nie przyśniły
I świerszczów harfowe pochwały nocy

Nie, ja wiem - pamiętasz te chwile
Gdy złapałeś dla mnie motyla
Wiosny delikatnego kochanka
I rzekłeś- Jak on płyń dalej

Sir Ser

Sir Ser

Opublikowano
Opublikowano

Przyjemny wiersz. Twój podmiot liryczny ma farta do spotykania niesamowitych mężczyzn:)
Moje uwagi: 1) nie umiem rozszyfrować, czym są "tawy" w trzecim wersie strofy pierwszej, jeżeli to mają byc trawy to chyba poprawnie będzie "traw", 2) w czwartym wersie strofy pierwszej ma być chyba "snu o dalekiej podróży", bo to chyba ten portret śni, a nie podróż, 3) w trzecim wersie strofy trzeciej ma być - na moje wyczucie - wyraz "zapomniane", chyba że masz ambicje na neologizmy:), 4) czy "świerszczów harfowe pochwały nocy" mogą zostać pod powiekami?, 5) w strofie ostatniej używasz dokonanego czasownika "złapałeś", więc - skoro złapanie juz sie dokonało - to raczej "tę chwilę", poza tym skoro padają słowa "Jak on płyń dalej", to trafniej chyba byłoby napisać "gdy wypuściłeś z dłoni motyla" lub coś w tym rodzaju:)

Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      iluminacje

      Przez Migrena · Opublikowano

      @lena2_ przepiękny wiersz !!!!
    • Migrena
      Blizny

      Przez Migrena · Opublikowano

      Spotkali się po latach - tak długich, że ich imiona zdążyły się zetrzeć z ust świata. A jednak wystarczył jeden oddech, jedno spojrzenie - i wszystko wróciło, jak uderzenie krwi w skroniach. Nie było słów. Było głodne  ciało - stare i pamiętające. Ona pachniała tak jak kiedyś: nocą, grzechem i wolnoscią. On - jak deszcz po burzy i dym po miłości. Zderzyli się jak dwie płonące komety. Usta rozrywały czas, ręce błądziły po sobie jak po mapie, której nikt nie miał prawa znać. Palce liczyły nowe linie na jej twarzy - każda zmarszczka była datą, którą musiała przeżyć bez niego. Pod ich stopami chrzęściły pierścionki, które zdjęli, i kłamstwa, które spalili w pośpiechu. Ona drżała jak struna napięta latami ciszy. On rozplątywał jej włosy jak więzy, jakby chciał rozwiązać cały świat. Oddychali sobą, aż zabrakło powietrza. Pod palcami  blizny i pamięć. Pod językiem - ogień, którego nikt nie zdołał zgasić. Nie wypowiedzieli swoich imion - wiedzieli, że słowa są zbyt słabe dla tej chemii, która nie potrzebuje dowodu tożsamości. Miłość wróciła bez ostrzeżenia - dzika, brudna, piękna, jak huragan, który nie pyta, czy dom stoi, tylko burzy go do fundamentów. Ich ciała mówiły: pamiętam cię. Ich oddechy: nie skończyliśmy. Czas leżał martwy pod ich stopami - a oni jechali po wspomnieniach jak po rozgrzanym asfalcie, na ślepo, z zamkniętymi oczami, w stronę jedynego miejsca, gdzie można żyć - tam, gdzie kończy się rozsądek, a zaczyna płomień. Kiedy zasnęli, noc trzęsła się jeszcze długo - nie wierząc, że z tej ciszy nic nie ma prawa się odrodzić, nic oprócz nich samych.      
    • Berenika97
      Wilcza prawda

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena Twoje słowa są dla mnie ogromnym prezentem.To, co piszesz o wilkach, o tym duchowym nasyceniu i inspiracji - czuję dokładnie to samo. Wilki uczą nas tego, czego świat próbuje nam odebrać: niezależności, lojalności, siły w byciu sobą. Dziękuję, że tak głęboko to odczułeś. Bardzo dziękuję!  To zdjęcie, które zostało zrobione na spacerze, (niedaleko mojego domu.) Wadera i trzy młode, niesforne wilczki. :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Gerber Dziękuję za te słowa. Ja też mam ogromną nadzieję, że ta ustawa w końcu wejdzie w życie - to kwestia podstawowej przyzwoitości.  Ich lojalność wobec słabszych członków rodziny to lekcja, którą my, ludzie, powinniśmy wziąć sobie do serca. :) @Simon TracyBardzo dziękuję! Czasem siła jest właśnie w tej samotności, w niezależności, w tym że idziesz swoją ścieżką.  @Marek.zak1 Dziki po pasach! Pokazują klasę! A ten nieszczęsny wiersz... ile szkody może zrobić rymowanka. Dla wilków bajki! Co do duszy - zwierzęta mają coś lepszego: autentyczność i lojalność bez udawania. Pozdrawiam ciepło! @lena2_ Dziękuję! Tak, idziemy w złą stronę, ale może jeszcze zdążymy zawrócić. Pozdrawiam ciepło! 
    • andrew
      Orędzie

      Przez andrew · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Więc wiesz gdzie bomby nie spadają. O tym nie ma w oficjalnch info.  Pozdrawiam 
    • andrew
      Wilcza prawda

      Przez andrew · Opublikowano

      @Berenika97 @Berenika97 Nie oddawajcie wolności, nawet jak bieda gości. Nie wszyscy patrzą z wrogością, są tacy co myślą z radością. Porządek lubicie w lesie echo o tym niesie . ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...