17 września!!!

[Józef Bieniecki]

Naród potulny,pokorny od wieków,
Na butach carów obcaływał kurz.
Iskra wolności została w człowieku,
Cień człowieczeństwa, z czasem legnoł w gruz.

Myśl imperialna zaś ich chorych wodzów,
W ościennych państwach gęsty ścieli trup.
Krwiożercze hieny, co rusz krzywdy płodzą,
A swoim wojskom milionowy grób.

Dobro narodu choć w ciągłej zapaści,
Na barkach niesie głupotę bojarów.
Dziś oligarchów,różnej nacji ,maści.
Stare przekleństwo nowoczesnych carów.

Żadne traktaty,tym bardziej umowy,
Nie zniosą czasu w pokoju sąsiedzkim.
Tu pustogłowi znów podnoszą głowy,
Aby wypłynąć na fali zdradzieckiej.

Nóż wbity w plecy,niewola i zsyłka,
Rokiem dwudziestym zapałały oczy!
Bracie Polaku-tu żadna pomyłka,
Historia kołem ponownie się toczy.

Katyń,Miednoje...łagry ,kazamaty.
Łubianki lochy i strzały w tył głowy.
NKW-dzistów tortury i kraty,
W ostrzach bagnetów porządek-ludowy.

Iskra wolności ponownie zaświeci,
Wnosi drobinkę spóżnionych nadziei.
Starych bandziorów pośród rządów dzieci,
Liczą na powrót-z Moskwy czarodziei.

Józef Bieniecki