Mazgała.

[Józef Bieniecki]

Znów mazgała zapłakała,
Gdy się o tym dowiedziała,
Że jak płacze, jest mazgała,
I takowej żadna chwała.

Czy się dzieje ,czy nie dzieje,
Ona płacze,łzami leje.
Łzy na każde zawołanie,
Szlochy,fochy i płakanie.

Często nie wie, o co chodzi,
Ale tonie w łez powodzi.
Może lubi w nich popływać,
Albo coś za łzami skrywać.

Dzisiaj się też dowiedziała,
Że w loterii los wygrała.
Wielu by się ucieszyło,
Ją na odwrót ,przygnębiło.

Płynie w życia łez powodzi,
Sama nie wie o co chodzi,
Swej radości nie dociecze,
Topiąc się we łzach rzece.

Józef Bieniecki