Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chodzimy sobie po tym sadzie,
Liczysz jabłonie, grusze, śliwy,
Cień drzew do stóp się naszych kładzie,
Jak nigdy, jesteśmy szczęśliwi.

Gdy wypowiadam słowa kocham,
Oczęta twoje opadają.
A muślinowe, długie rzęsy,
Do czubka nosa, dotykają.

Twarz, nagle zalewa purpura,
Wyglądasz jak jabłuszko lśniące.
Letnim zefirkiem wypieszczone,
Oblane promieniami słońca..

A w ten sierpniowy, letni upał,
Najchętniej bym Cię, miła schrupał.

R

Opublikowano

Witaj Ryszardzie, Przyjacielu. Pomyślałem, że dam znać o sobie.
Tak piękny i sielankowy obraz przedstawiłeś, miło się go czyta.
Ów sad jest dla poety rajem, o tajemnicza ona jest jego muzą.
Tęsknię za taką chwilą spokoju, gdy nie docierają żadne złe myśli,
a w sercu jedynie miłość gości...
Pozdrawiam Cię serdecznie, Janek.

Opublikowano

Witaj Janku, jak zobaczyłem, że jesteś na chwilę wyszło słonko.
Zauważa się nieobecności natychmiast, a powroty jeszcze szybciej.
Dzięki, że jesteś. Życzę Ci najlepszego w Nowym Roku, poukładania
wszystkiego w szufladkach, pomyślności i szczczęścia.
Bądź zdrów przyjacielu.

Opublikowano

Uwielbiam rozumieć to co czytam, Twoje wiersze trafiają do mnie. Mają sens i pomimo prostej pięknej polszczyzny docierają do najwrażliwszych zakamarków, bo nie to piękne co natłokiem niezrozumiałych słów napisane, a to co uderza w uczucia , pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...