Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kwitną bzy w ogrodzie, w ślad poszły jaśminy,
Za chłopcami tęskną samotne dziewczyny.
W polu kwitną chabry i czerwone maki,
Przyszłej żony poszukują miejscowe chłopaki.

Tyle pięknych dziewczyn tu na wsi dorasta,
Pewnie już nie pojedziemy na „dziewczyny z miasta”.
Choć miastowe ładne, wiele wdzięku mają,
Nasze nie są wcale gorsze, w tyle nie zostają.

Ej wy chłopcy, chłopcy, wiecie, co bierzecie,
Bo takich, jak nasze panny, nie ma w całym świecie.
Choć miastowe niezłe, trochę subtelniejsze,
A nasze nie tylko ładne, ale robotniejsze.

Kiedy, przyjdzie jesień a może i zima?
W tedy zakochana para dłużej nie wytrzyma.
Będą zapowiedzi tu w wiejskim kościele,
A na Boże Narodzenie, będzie ślubów wiele.

R

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję ślicznie, wzajemnie życzę dobrego, pomyślego roku!
Czy przybyłam? Raczej odwiedziłam, ja częściej nieco bywam w "warsztacie - gdy wiersz nie całkiem gotowy."
Serdeczności
- baba
Opublikowano

Cześć Ryszardzie.
Jak widzę znów z poczuciem humoru. To dobrze.
Bardzo sympatycznie ująłeś temat.
Pozdrawiam przyjacielu.

Ps.
Masz rację - pojawiam się i znikam. Wynika to z braku czasu.
Ale wierz mi. Zawsze z przyjemnością tu zaglądam.

Drobna sugestia:
W drugim wersie pominąłbym „bardzo”.
Płynniej się czyta. Ale to tylko propozycja.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kamil Olszówka Czesc i chwała bohaterom! Piekny wiersz. Zostawiam szczery  podziw

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Simon Tracy W trumnie umieszczasz parę kochanków w wiecznym uścisku, co dodaje tej śmierci swojego rodzaju romantyzmu. Spotkałam się z tym pierwszy raz. Ale szczególnie poruszająca jest druga część, gdzie sen z ukochaną kontrastuje z przebudzeniem "do zimnej jak lód" rzeczywistości. Ostatnie wersy (dotyczące broni) są dla mnie wyjątkowo trudne — sugerują możliwość samobójstwa, co całemu wierszowi nadaje bardzo ciemny wymiar. Ogólnie tekst jest piękny.
    • ~~ Jarek i Karol dzisiaj w Zimowie - po co przybyli? Zaraz odpowiem .. Kupili narty - liczą na śnieg, tego tu nie ma - był, ale zbiegł; czyli stopniał i spłynął .. Obarczyli więc winą obecnie rządzących - bo to ponoć przez nich, mamy okres gorący pomiędzy Polakami .. Czy to jest prawdą? Odpowiedzcie sami i .. czy śnieg od tego topnieje?!! Skomentujcie szybko .. bo mnie krew zaleje!! ~~
    • @lena2_ To piękny wiersz! Czytam to jako rozmowę z sobą – między tą częścią nas, która chce wolności i rozwoju, a tą, która wie o naszych ludzkich ograniczeniach. Wiersz ma też lekkość – jest lakoniczny, ale wiele mówi.
    • @Nata_Kruk To piękny wiersz o twórczości, melancholii i przemianie emocji w sztukę. Smutek i niepewność przechodzą w pracę rąk, gdy abstrakcyjne uczucia stają się namacalne — kolory na palecie, pociągnięcia pędzla. Jest kontrast w tym wierszu. Na początku wszystko jest statyczne, szare, zadumane — jesień, szarość, a potem pojawia się ruch, energia: "wybudzam farby", "sztaluga pląsa", uśmiech. To nie jest ucieczka od smutku, ale jakaś transformacja go w coś. Pytanie na końcu — "czy zechcesz teraz ramkę dorobić?" — jest super nieproste i genialne.  To pytanie o ukończenie, o wypełnienie, o krok dalej. A może i o to, czy w ogóle mamy prawo „dokończyć" rzeczy niedokończone? Pewnie znowu za bardzo kombinuję - wiersz piękny i mądry. :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...